Οι αναγκαίες διατάξεις μιας εγκατάστασης κεντρικής θέρμανσης για την ασφαλή λειτουργία είναι:Το κλειστό δοχείο διαστολής
Ο αυτόματος πλήρωσης
Η βαλβίδα ασφαλείας
Η βαλβίδα ανοδικής προστασίας
Ο πιεσοστατικός σωλήνας
Οι ασφαλιστικοί σωλήνες εισόδου και επιστροφής στο ανοικτό δοχείο διαστολής.
(ΤΟΤΕΕ 2421/86 μέρος 2 παρ.24)(ΕΛΟΤ 351,352,810)
Ο ρόλος του δοχείου διαστολής
Κάθε υλικό, υγρό στερεό ή αέριο, όταν ζεσταίνεται διαστέλλεται (δηλαδή μεγαλώνει ο όγκος του) και όταν κρυώνει συστέλλεται.
Έτσι σε εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης ή ψύξης με νερό, έχουμε μια συνεχή διαστολή και συστολή του νερού, λόγου της θέρμανσης ή ψύξης αυτού.
Έχουμε π.χ. μια εγκατάσταση κεντρικής θέρμανσης με θερμοκρασία νερού 10 βαθμούς Κελσίου και με όγκο νερού μέσα στην εγκατάσταση 500 λίτρα. Όταν θέσουμε σε λειτουργία την εγκατάσταση και θερμάνουμε το νερό σε 90 βαθμούς Κελσίου, τότε λόγω διαστολής, η ποσότητα του νερού σε λίτρα θα γίνει περίπου 515 λίτρα. Τα επιπλέον αυτά 15 λίτρα αν δεν αποθηκευθούν κάπου, τότε θα ανέβει η πίεση του νερού μέσα στην εγκατάσταση σε υψηλά επίπεδα, με αποτέλεσμα να έχουμε διάφορες βλάβες, λόγω της πίεσης αυτής. Την επιπλέον λοιπόν αυτήν ποσότητα, την αποθηκεύουμε στο δοχείο διαστολής, διατηρώντας έτσι σταθερή την πίεση νερού μέσα στην εγκατάσταση.Όταν τώρα η θερμοκρασία του νερού πέσει στην αρχική θερμοκρασία (πριν την έναρξη λειτουργίας της εγκατάστασης), τότε ο όγκος του νερού επανέρχεται στα 500 λίτρα.
Η πίεση του νερού στην εγκατάσταση διατηρείται σταθερή, με την πλήρωση αυτής, από το νερό που αποθηκεύτηκε στο δοχείο διαστολής.
(Φάσειςλειτουργίας κλειστού δοχείου διαστολής)
Είδη δοχείων διαστολής
Τα δοχεία διαστολής μπορούμε να τα ταξινομήσουμε σε δοχεία διαστολής για:Θέρμανση
Κλιματισμό
Μπόιλερ
Πιεστικά συγκροτήματα
Πυροσβεστικά συγκροτήματα
Στις εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης, χρησιμοποιούνται δύο είδη δοχείων διαστολής, το ανοικτό και το κλειστό δοχείο διαστολής.
Ανοικτό δοχείο διαστολής
Το ανοικτό δοχείο διαστολής είναι μία διάταξη σωληνώσεων και δοχείου, που σιγά σιγά καταργείται. Σήμερα χρησιμοποιείται, σχεδόν αποκλειστικά και μόνο σε κεντρικές θερμάνσεις με λέβητες στερεών καυσίμων και σε λέβητες αερίων ή υγρών καυσίμων πάνω από 300.000 kcal/h.
Περιγραφή
Το σύστημα ανοικτού δοχείου διαστολής αποτελείται από τον σωλήνα εκτόνωσης, τον σωλήνα πλήρωσης, τον πλωτήρα (φλοτέρ), και το δοχείο.
Σωλήνας εκτόνωσης
Ο σωλήνας εκτόνωσης χρησιμοποιείται για να φεύγουν οι ατμοί, που τυχόν θα δημιουργηθούν, κατά την διάρκεια λειτουργίας του λέβητα και θεωρείται σαν σωλήνας ασφαλείας. Ξεκινά από το πάνω μέρος του λέβητα ή από τον σωλήνα προσαγωγής και ΠΑΝΤΑ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΤΗ (μεταξύ λέβητα και κυκλοφορητή).
Καταλήγει στο πάνω μέρος του δοχείου διαστολής, με μια διπλή καμπύλη, έτσι ώστε τυχόν νερά που ξεχειλίζουν, να χύνονται μέσα στο δοχείο. Ο σωλήνας εκτόνωσης, θα πρέπει στην πορεία του, να μην έχει καμπύλες κλειστές και να είναι κατακόρυφος, χωρίς οριζόντια τμήματα και ιδίως τμήματα που μπορούν να παρακρατήσουν αέρα.Μεταξύ του λέβητα και της σωλήνας εκτόνωσης, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να παρεμβάλλεται καμία βάνα.
Έχει συμβεί να «σκάσουν» ξυλολέβητες, επειδή τοποθετήθηκε βάνα και η βάνα αυτή ήταν κλειστή. Σχέδιο 44Σωλήνας πλήρωσης Ο σωλήνας πλήρωσης ξεκινά από το κάτω μέρος του δοχείου διαστολής και συνδέεται στον σωλήνα επιστροφής του λέβητα. Αν ο κυκλοφορητής της εγκατάστασης είναι τοποθετημένος στον σωλήνα επιστροφής, τότε ο σωλήνας πλήρωσης συνδέεται μεταξύ λέβητα και κυκλοφορητή.Σκοπός της σωλήνας αυτής, είναι να συμπληρώνει στην εγκατάσταση θέρμανσης, το νερό που «χάθηκε» λόγω εξάτμισης, διαρροών, βρασμού κ.λ.π.
Το ανοικτό δοχείο διαστολής είναι συνήθως ορθογώνιο, από γαλβανισμένη λαμαρίνα, με χωρητικότητα που υπολογίζεται σύμφωνα με την περιεκτικότητα σε νερό. όλης της εγκατάστασης της κεντρικής θέρμανσης.Όταν το νερό ζεσταίνετε διαστέλλεται, με αποτέλεσμα να ανεβαίνει η στάθμη του νερού μέσα στο δοχείο και όταν το νερό κρυώσει, τότε η στάθμη του νερού κατεβαίνει μέσα στο δοχείο.Από το δίκτυο πόλης, στέλνουμε νερό μέσω ενός πλωτήρα (φλοτέρ) στο ανοικτό δοχείο διαστολής. Μεταξύ του δοχείου και του φλοτέρ τοποθετούμε μία βάνα, για να κόψουμε την παροχή νερού σε περίπτωση που θα χρειαστεί να αδειάσουμε το δοχείο.
Το φλοτέρ έχει σκοπό την συμπλήρωση του νερού που χάνεται, λόγω διαρροών, εξάτμισης κλπ. Ρυθμίζεται, ώστε το ύψος του νερού (όταν αυτό είναι κρύο) μέσα στο δοχείο, να μην ξεπερνάει τα 10 με 15 εκατοστά. Αν γεμίσουμε το δοχείο (ενώ η εγκατάσταση είναι κρύα) μέχρι πάνω και το νερό ζεσταθεί, τότε το δοχείο θα ξεχειλίσει και θα ξεχειλίζει κάθε φορά που θα ζεσταίνουμε το νερό.Το δοχείο διαστολής θα πρέπει να είναι σκεπασμένο (όχι αεροστεγώς), ώστε να μην μπαίνουν μέσα σκουπίδια και το νερό της βροχής.Τέλος το ανοικτό δοχείο διαστολής, θα πρέπει να τοποθετείται στο ψηλότερο σημείο της οικοδομής γιατί μέσω αυτού (με βαρύτητα), γίνεται η πλήρωση και συμπλήρωση με νερό όλης της εγκατάστασης.
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του ανοικτού δοχείου διαστολής
Τα πλεονεκτήματα του ανοικτού δοχείου διαστολής είναι η ασφάλεια που παρέχει, αρκεί να ελέγχονται συχνά οι σωληνώσεις και να έχει γίνει σωστή εγκατάσταση.Η εφαρμογή του είναι απαραίτητη, σε συστήματα θέρμανσης, που δεν μπορούμε να ελέγξουμε την θερμοκρασία νερού (λέβητες στερεών καυσίμων κλπ).Τα μειονεκτήματα του είναι:
1. Μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα με την παγωνιά (γι αυτό θα πρέπει και το δοχείο και οι σωληνώσεις σε πολλές περιπτώσεις να μονώνονται).
2. Μεγαλύτερο κόστος εγκατάστασης λόγω των σωλήνων εκτόνωσης ( με διάμετρο από 1 ίντσα για μικρές εγκαταστάσεις) και πλήρωσης (διάμετρος 3/4 της ίντσας και πάνω).
3. Προβλήματα αισθητικής του χώρου.
4. Προβλήματα λειτουργίας σωμάτων του τελευταίου ορόφου της οικοδομής (λόγω χαμηλής πίεσης νερού σε αυτά) .
5. Η εύκολη διάβρωση του λέβητα.
Διαστάσεις
Για να βρούμε θεωρητικά την ελάχιστη επιτρεπτή χωρητικότητα του ανοικτού δοχείου διαστολής, θα πρέπει να γνωρίζουμε την περιεκτικότητα σε νερό, όλης της εγκατάστασης. Έτσι εφαρμόζουμε τον τύπο V=0,08Χ λ (όπου λ η περιεκτικότητα της εγκατάστασης σε νερό). Ένας τέτοιος όμως υπολογισμός είναι δύσκολος, γι αυτό μπορούμε να εφαρμόσουμε τον τύπο V=0.0016 Χ Q (όπου Q η συνολική απόδοση του λέβητα).
Πολλαπλασιάζουμε δηλαδή την απόδοση του λέβητα σε Kcal/h, με τον συντελεστή 0,0016.
Παράδειγμα
Έχουμε ένα λέβητα ισχύος 100.000 Kcal/h. Τότε η χωρητικότητα του ανοικτού δοχείου διαστολής θα πρέπει, κατα προσέγγιση, να είναι:100.000 Χ 0,0016 = 160 λίτρα.Έτσι ενα δοχείο ύψους 40 cm πλάτους 40 cm και ύψους 1 μέτρο, είναι αρκετό για την παρακάτω εγκατάσταση. Στην αγορά κυκλοφορούν τέτοια δοχεία χωρητικότητας 200 ή 250 λίτρων.Διατομές σωλήνων ασφαλείας και πλήρωσης Η διάμετρος του σωλήνα ασφαλείας και πλήρωσης, προκύπτει μετά από μελέτη, που κατά προσέγγιση οδηγεί στον παρακάτω πίνακα:
Στα ανοικτά δοχεία διαστολής, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε το 70% περίπου της χωρητικότητας του.
Κλειστό δοχείο διαστολής – Εκλογή
Ρύθμιση της πίεσης του αέρα στο κλειστό δοχείο διαστολής - Δοχεία διαστολής σε εγκαταστάσεις
Η πίεση του νερού στην εγκατάσταση διατηρείται σταθερή, με την πλήρωση αυτής, από το νερό που αποθηκεύτηκε στο δοχείο διαστολής.
(Φάσειςλειτουργίας κλειστού δοχείου διαστολής)
Είδη δοχείων διαστολής
Τα δοχεία διαστολής μπορούμε να τα ταξινομήσουμε σε δοχεία διαστολής για:Θέρμανση
Κλιματισμό
Μπόιλερ
Πιεστικά συγκροτήματα
Πυροσβεστικά συγκροτήματα
Στις εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης, χρησιμοποιούνται δύο είδη δοχείων διαστολής, το ανοικτό και το κλειστό δοχείο διαστολής.
Ανοικτό δοχείο διαστολής
Το ανοικτό δοχείο διαστολής είναι μία διάταξη σωληνώσεων και δοχείου, που σιγά σιγά καταργείται. Σήμερα χρησιμοποιείται, σχεδόν αποκλειστικά και μόνο σε κεντρικές θερμάνσεις με λέβητες στερεών καυσίμων και σε λέβητες αερίων ή υγρών καυσίμων πάνω από 300.000 kcal/h.
Περιγραφή
Το σύστημα ανοικτού δοχείου διαστολής αποτελείται από τον σωλήνα εκτόνωσης, τον σωλήνα πλήρωσης, τον πλωτήρα (φλοτέρ), και το δοχείο.
Σωλήνας εκτόνωσης
Ο σωλήνας εκτόνωσης χρησιμοποιείται για να φεύγουν οι ατμοί, που τυχόν θα δημιουργηθούν, κατά την διάρκεια λειτουργίας του λέβητα και θεωρείται σαν σωλήνας ασφαλείας. Ξεκινά από το πάνω μέρος του λέβητα ή από τον σωλήνα προσαγωγής και ΠΑΝΤΑ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΤΗ (μεταξύ λέβητα και κυκλοφορητή).
Καταλήγει στο πάνω μέρος του δοχείου διαστολής, με μια διπλή καμπύλη, έτσι ώστε τυχόν νερά που ξεχειλίζουν, να χύνονται μέσα στο δοχείο. Ο σωλήνας εκτόνωσης, θα πρέπει στην πορεία του, να μην έχει καμπύλες κλειστές και να είναι κατακόρυφος, χωρίς οριζόντια τμήματα και ιδίως τμήματα που μπορούν να παρακρατήσουν αέρα.Μεταξύ του λέβητα και της σωλήνας εκτόνωσης, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να παρεμβάλλεται καμία βάνα.
Έχει συμβεί να «σκάσουν» ξυλολέβητες, επειδή τοποθετήθηκε βάνα και η βάνα αυτή ήταν κλειστή. Σχέδιο 44Σωλήνας πλήρωσης Ο σωλήνας πλήρωσης ξεκινά από το κάτω μέρος του δοχείου διαστολής και συνδέεται στον σωλήνα επιστροφής του λέβητα. Αν ο κυκλοφορητής της εγκατάστασης είναι τοποθετημένος στον σωλήνα επιστροφής, τότε ο σωλήνας πλήρωσης συνδέεται μεταξύ λέβητα και κυκλοφορητή.Σκοπός της σωλήνας αυτής, είναι να συμπληρώνει στην εγκατάσταση θέρμανσης, το νερό που «χάθηκε» λόγω εξάτμισης, διαρροών, βρασμού κ.λ.π.
Το ανοικτό δοχείο διαστολής είναι συνήθως ορθογώνιο, από γαλβανισμένη λαμαρίνα, με χωρητικότητα που υπολογίζεται σύμφωνα με την περιεκτικότητα σε νερό. όλης της εγκατάστασης της κεντρικής θέρμανσης.Όταν το νερό ζεσταίνετε διαστέλλεται, με αποτέλεσμα να ανεβαίνει η στάθμη του νερού μέσα στο δοχείο και όταν το νερό κρυώσει, τότε η στάθμη του νερού κατεβαίνει μέσα στο δοχείο.Από το δίκτυο πόλης, στέλνουμε νερό μέσω ενός πλωτήρα (φλοτέρ) στο ανοικτό δοχείο διαστολής. Μεταξύ του δοχείου και του φλοτέρ τοποθετούμε μία βάνα, για να κόψουμε την παροχή νερού σε περίπτωση που θα χρειαστεί να αδειάσουμε το δοχείο.
Το φλοτέρ έχει σκοπό την συμπλήρωση του νερού που χάνεται, λόγω διαρροών, εξάτμισης κλπ. Ρυθμίζεται, ώστε το ύψος του νερού (όταν αυτό είναι κρύο) μέσα στο δοχείο, να μην ξεπερνάει τα 10 με 15 εκατοστά. Αν γεμίσουμε το δοχείο (ενώ η εγκατάσταση είναι κρύα) μέχρι πάνω και το νερό ζεσταθεί, τότε το δοχείο θα ξεχειλίσει και θα ξεχειλίζει κάθε φορά που θα ζεσταίνουμε το νερό.Το δοχείο διαστολής θα πρέπει να είναι σκεπασμένο (όχι αεροστεγώς), ώστε να μην μπαίνουν μέσα σκουπίδια και το νερό της βροχής.Τέλος το ανοικτό δοχείο διαστολής, θα πρέπει να τοποθετείται στο ψηλότερο σημείο της οικοδομής γιατί μέσω αυτού (με βαρύτητα), γίνεται η πλήρωση και συμπλήρωση με νερό όλης της εγκατάστασης.
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του ανοικτού δοχείου διαστολής
Τα πλεονεκτήματα του ανοικτού δοχείου διαστολής είναι η ασφάλεια που παρέχει, αρκεί να ελέγχονται συχνά οι σωληνώσεις και να έχει γίνει σωστή εγκατάσταση.Η εφαρμογή του είναι απαραίτητη, σε συστήματα θέρμανσης, που δεν μπορούμε να ελέγξουμε την θερμοκρασία νερού (λέβητες στερεών καυσίμων κλπ).Τα μειονεκτήματα του είναι:
1. Μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα με την παγωνιά (γι αυτό θα πρέπει και το δοχείο και οι σωληνώσεις σε πολλές περιπτώσεις να μονώνονται).
2. Μεγαλύτερο κόστος εγκατάστασης λόγω των σωλήνων εκτόνωσης ( με διάμετρο από 1 ίντσα για μικρές εγκαταστάσεις) και πλήρωσης (διάμετρος 3/4 της ίντσας και πάνω).
3. Προβλήματα αισθητικής του χώρου.
4. Προβλήματα λειτουργίας σωμάτων του τελευταίου ορόφου της οικοδομής (λόγω χαμηλής πίεσης νερού σε αυτά) .
5. Η εύκολη διάβρωση του λέβητα.
Διαστάσεις
Για να βρούμε θεωρητικά την ελάχιστη επιτρεπτή χωρητικότητα του ανοικτού δοχείου διαστολής, θα πρέπει να γνωρίζουμε την περιεκτικότητα σε νερό, όλης της εγκατάστασης. Έτσι εφαρμόζουμε τον τύπο V=0,08Χ λ (όπου λ η περιεκτικότητα της εγκατάστασης σε νερό). Ένας τέτοιος όμως υπολογισμός είναι δύσκολος, γι αυτό μπορούμε να εφαρμόσουμε τον τύπο V=0.0016 Χ Q (όπου Q η συνολική απόδοση του λέβητα).
Πολλαπλασιάζουμε δηλαδή την απόδοση του λέβητα σε Kcal/h, με τον συντελεστή 0,0016.
Παράδειγμα
Έχουμε ένα λέβητα ισχύος 100.000 Kcal/h. Τότε η χωρητικότητα του ανοικτού δοχείου διαστολής θα πρέπει, κατα προσέγγιση, να είναι:100.000 Χ 0,0016 = 160 λίτρα.Έτσι ενα δοχείο ύψους 40 cm πλάτους 40 cm και ύψους 1 μέτρο, είναι αρκετό για την παρακάτω εγκατάσταση. Στην αγορά κυκλοφορούν τέτοια δοχεία χωρητικότητας 200 ή 250 λίτρων.Διατομές σωλήνων ασφαλείας και πλήρωσης Η διάμετρος του σωλήνα ασφαλείας και πλήρωσης, προκύπτει μετά από μελέτη, που κατά προσέγγιση οδηγεί στον παρακάτω πίνακα:
Στα ανοικτά δοχεία διαστολής, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε το 70% περίπου της χωρητικότητας του.
Κλειστό δοχείο διαστολής – Εκλογή
Το κλειστό δοχείο διαστολής, είναι ένα δοχείο κλειστό κυλινδρικό και με διαστάσεις ανάλογες της απαιτούμενης χωρητικότητας του και έχει σπείρωμα για σύνδεση με την εγκατάσταση θέρμανσης (Εικόνες 64, 65, 66)Το δοχείο αυτό χωρίζεται σε δύο μέρη με μία μεμβράνη. Στο ένα μέρος που χωρίζει η μεμβράνη αυτή, εισχωρεί το νερό της εγκατάστασης θέρμανσης και το άλλο μέρος είναι γεμάτο με αέρα και με πίεση ανάλογη της εγκατάστασης.Όταν το νερό διαστέλλεται, τότε αυξάνεται ο όγκος του και πιέζει την μεμβράνη, η οποία με την σειρά της συμπιέζει τον αέρα στο άλλο μέρος του δοχείου.
Έτσι, αυξάνεται μεν η πίεση του αέρα μέσα στο δοχείο, η πίεση όμως του νερού μέσα στην εγκατάσταση θέρμανσης, παραμένει σταθερή. Το αντίθετο συμβαίνει όταν το νερό συστέλλεται.
Κάτω από την μαύρη τάπα που φαίνεται στην εικόνα υπάρχει η βαλβίδα για την συμπλήρωση ή την αφαίρεση του αέρα επανέρχεται στην θέση της.
Για να συμπληρώσουμε τώρα το νερό, που υπάρχει πιθανότητα να χαθεί από την εγκατάσταση, λόγω διαρροών ή άλλης αιτίας, τοποθετούμε έναν αυτόματο πληρωτή νερού και για την περίπτωση που για οποιονδήποτε λόγο ανέβει η πίεση του νερού μέσα στην εγκατάσταση πάνω από τα επιτρεπτά όρια, τοποθετούμε μία βαλβίδα ασφαλείας (ή εκτόνωσης όπως συνήθως ονομάζεται), πάνω στον λέβητα ή στον σωλήνα προσαγωγής
Το κλειστό δοχείο διαστολής μπορούμε να το τοποθετήσουμε σε οποιοδήποτε σημείο της εγκατάστασης αρκεί, το σημείο αυτό να βρίσκεται πάνω στις κεντρικές σωλήνες προσαγωγής ή επιστροφής και να μην παρεμβάλλεται βάνα μεταξύ αυτού και του λέβητα. Επίσης θα πρέπει ο σωλήνας που συνδέει το δοχείο με την υπόλοιπη εγκατάσταση να είναι έτσι τοποθετημένος ώστε να είναι εύκολη η εξαέρωση αυτού.
Σχεδόν πάντα όμως πρέπει να τοποθετείται μέσα στο λεβητοστάσιο και πίσω από τον κυκλοφορητή, είτε στον σωλήνα προσαγωγής είτε σε αυτόν της επιστροφής
Έτσι, αυξάνεται μεν η πίεση του αέρα μέσα στο δοχείο, η πίεση όμως του νερού μέσα στην εγκατάσταση θέρμανσης, παραμένει σταθερή. Το αντίθετο συμβαίνει όταν το νερό συστέλλεται.
Κάτω από την μαύρη τάπα που φαίνεται στην εικόνα υπάρχει η βαλβίδα για την συμπλήρωση ή την αφαίρεση του αέρα επανέρχεται στην θέση της.
Για να συμπληρώσουμε τώρα το νερό, που υπάρχει πιθανότητα να χαθεί από την εγκατάσταση, λόγω διαρροών ή άλλης αιτίας, τοποθετούμε έναν αυτόματο πληρωτή νερού και για την περίπτωση που για οποιονδήποτε λόγο ανέβει η πίεση του νερού μέσα στην εγκατάσταση πάνω από τα επιτρεπτά όρια, τοποθετούμε μία βαλβίδα ασφαλείας (ή εκτόνωσης όπως συνήθως ονομάζεται), πάνω στον λέβητα ή στον σωλήνα προσαγωγής
Το κλειστό δοχείο διαστολής μπορούμε να το τοποθετήσουμε σε οποιοδήποτε σημείο της εγκατάστασης αρκεί, το σημείο αυτό να βρίσκεται πάνω στις κεντρικές σωλήνες προσαγωγής ή επιστροφής και να μην παρεμβάλλεται βάνα μεταξύ αυτού και του λέβητα. Επίσης θα πρέπει ο σωλήνας που συνδέει το δοχείο με την υπόλοιπη εγκατάσταση να είναι έτσι τοποθετημένος ώστε να είναι εύκολη η εξαέρωση αυτού.
Σχεδόν πάντα όμως πρέπει να τοποθετείται μέσα στο λεβητοστάσιο και πίσω από τον κυκλοφορητή, είτε στον σωλήνα προσαγωγής είτε σε αυτόν της επιστροφής
Τα κλειστά δοχεία διαστολής τα χρησιμοποιούμε σε εγκαταστάσεις υγρών ή αερίων καυσίμων ισχύος μέχρι 300.000 kcal/h .
Είναι επικίνδυνο να τα χρησιμοποιούμε σε εγκαταστάσεις με λέβητες στερεών καυσίμων. Βέβαια υπάρχουν και συγκροτήματα τριών π.χ. δοχείων διαστολής για εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης ισχύος 1.000.000 Kcal/h και ύψος οικοδομής 20 μέτρα.
Όμως το ύψος των δοχείων αυτών είναι 1,5 μέτρο, η διάμετρος του καθενός 64cm το συνολικό μήκος που καταλαμβάνουν 2 μέτρα και το συνολικό τους βάρος 225 κιλά.
Εκλογή κλειστού δοχείου διαστολής
Η εκλογή του κλειστού δοχείου διαστολής γίνεται ανάλογα, με την θερμική ισχύ του λέβητα και το στατικό ύψος της εγκατάστασης, ή ακόμα της ποσότητας νερού της εγκατάστασης και το στατικό ύψος αυτής και λαμβάνοντας υπ όψιν τον συντελεστή διαστολής του νερού. Σαν στατικό ύψος θεωρείται η απόσταση μεταξύ του κάτω μέρους του δοχείου διαστολής και του πάνω μέρους του υψηλότερου θερμαντικού σώματος της εγκατάστασης. Έτσι χρησιμοποιούμε τον τύπο:V=Q*L*D/P
όπου
V=ο συνολικός όγκος του δοχείου διαστολής
Q=η θερμική ισχύ του λέβητα σε kcal/h
L=λίτρα νερού=0,011 για σώματα Άβακες=0,014 για κοινά σώματα=0,008 για Fan coils=0,006 για κονβέκτορες
D=συντελεστής διαστολής νερού=0,0296 για μέση θερμοκρασία νερού 80 βαθμών=0,0228 για μέση θερμοκρασία νερού 70 βαθμώνΡ=συντελεστής πίεσης=0,41176 για αρχική πίεση 1 bar=0,21875 για αρχική πίεση 1,5bar=0,18919 για αρχική πίεση 2 bar=0,166667 για αρχική πίεση 2,5bar
Παράδειγμα
Έχοντας σαν δεδομένα
Q=θερμική ισχύς λέβητα = 71.000 kcal/hL=0,011για σώματα ΆβακεςD=0,0296 μέση θερμοκρασία νερού 80 βαθμούς
Είναι επικίνδυνο να τα χρησιμοποιούμε σε εγκαταστάσεις με λέβητες στερεών καυσίμων. Βέβαια υπάρχουν και συγκροτήματα τριών π.χ. δοχείων διαστολής για εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης ισχύος 1.000.000 Kcal/h και ύψος οικοδομής 20 μέτρα.
Όμως το ύψος των δοχείων αυτών είναι 1,5 μέτρο, η διάμετρος του καθενός 64cm το συνολικό μήκος που καταλαμβάνουν 2 μέτρα και το συνολικό τους βάρος 225 κιλά.
Εκλογή κλειστού δοχείου διαστολής
Η εκλογή του κλειστού δοχείου διαστολής γίνεται ανάλογα, με την θερμική ισχύ του λέβητα και το στατικό ύψος της εγκατάστασης, ή ακόμα της ποσότητας νερού της εγκατάστασης και το στατικό ύψος αυτής και λαμβάνοντας υπ όψιν τον συντελεστή διαστολής του νερού. Σαν στατικό ύψος θεωρείται η απόσταση μεταξύ του κάτω μέρους του δοχείου διαστολής και του πάνω μέρους του υψηλότερου θερμαντικού σώματος της εγκατάστασης. Έτσι χρησιμοποιούμε τον τύπο:V=Q*L*D/P
όπου
V=ο συνολικός όγκος του δοχείου διαστολής
Q=η θερμική ισχύ του λέβητα σε kcal/h
L=λίτρα νερού=0,011 για σώματα Άβακες=0,014 για κοινά σώματα=0,008 για Fan coils=0,006 για κονβέκτορες
D=συντελεστής διαστολής νερού=0,0296 για μέση θερμοκρασία νερού 80 βαθμών=0,0228 για μέση θερμοκρασία νερού 70 βαθμώνΡ=συντελεστής πίεσης=0,41176 για αρχική πίεση 1 bar=0,21875 για αρχική πίεση 1,5bar=0,18919 για αρχική πίεση 2 bar=0,166667 για αρχική πίεση 2,5bar
Παράδειγμα
Έχοντας σαν δεδομένα
Q=θερμική ισχύς λέβητα = 71.000 kcal/hL=0,011για σώματα ΆβακεςD=0,0296 μέση θερμοκρασία νερού 80 βαθμούς
Ειδικά δοχεία με βάσηγια πιεστικά συγκροτήματα
Στην εικόνα φαίνεται το σπείρωμα σύνδεσης του δοχείου με τηνεγκατάσταση
P=0,21875 αρχική πίεση 1,5 barκαι εφαρμόζοντας τον τύπο έχουμε: 71.000*0,011*0,0296/0,21875=105,6
επιλέγουμε δοχείο διαστολής 105 λίτρων.
Ρύθμιση της πίεσης του αέρα στο κλειστό δοχείο διαστολής
Το κλειστό δοχείο διαστολής πρέπει να έχει πίεση τόση, όσο και το στατικό ύψος της εγκατάστασης.Έχουμε σαν δεδομένο ότι, κάθε 10 μέτρα υψομετρικής διαφοράς μεταξύ του δοχείου και του ψηλότερου σημείου της εγκατάστασης (στατικό ύψος), είναι ίσα με 1bar περίπου.
Την πίεση του αέρα στο δοχείο διαστολής, μπορούμε να την ελέγξουμε με ένα κοινό αερόμετρο.Αν μετρήσουμε την πίεση του δοχείου και δούμε ότι αυτή είναι μεγαλύτερη από την πίεση του στατικού ύψους, τότε αφαιρούμε ποσότητα αέρα από την βαλβίδα που υπάρχει στο δοχείο.
Αν η πίεση του δοχείου είναι μικρότερη, τότε συμπληρώνουμε αέρα σε αυτό.Φυσικά οι ρυθμίσεις αυτές γίνονται πριν γεμίσουμε την εγκατάσταση θέρμανσης με νερό.Όταν γεμίσουμε την εγκατάσταση με νερό, τότε ρυθμίζουμε έτσι ώστε, η πίεση του νερού μέσα στην εγκατάσταση, να είναι ίση με το στατικό ύψος συν δύο μέτρα.
Παράδειγμα:
Έχουμε μία εγκατάσταση που το στατικό της ύψος είναι 10 μέτρα. Τότε η πίεση του αέρα μέσα στο δοχείο πρέπει να είναι ίση με 1bar και η πίεση του νερού της εγκατάστασης 1+0,2=1,2bar.Όλα αυτά θεωρητικά, γιατί σε μικρές εγκαταστάσεις με στατικό ύψος μικρότερο των 8 μέτρων, στην πράξη έχουμε πάντοτε πίεση αέρα στο δοχείο 1 -1,5bar και πίεση νερού στην εγκατάσταση 1,2 - 1,7bar αντίστοιχα.
Έτσι έχουμε πίεση νερού και αέρα σε υπερπίεση και αυτό για να αποφεύγεται κυρίως το φαινόμενο της σπηλαίωσης (Το φαινόμενο αυτό αναλύεται στο κεφάλαιο Κυκλοφορητές).
Μία πρόταση είναι όταν το στατικό ύψος είναι μικρότερο των 8 μέτρων, τότε αρχική πίεση δοχείου 0,8bar και αν το δοχείο είναι στην ταράτσα, τότε αρχική πίεση δοχείου 0,5bar.Αν έχουμε τώρα π.χ. μια οικοδομή με στατικό ύψος 20 μέτρα, τότε η πίεση του αέρα θεωρητικά μέσα στο δοχείο πρέπει να είναι 2bar και η πίεση του νερού της εγκατάστασης 2,2bar. Και αυτό όμως πολλές φορές δεν μας ικανοποιεί στην πράξη (συνήθως δεν αποδίδουν τα ψηλότερα θερμαντικά σώματα της εγκατάστασης), γι αυτό αυξάνουμε την πίεση του νερού.Κατά την φάση λειτουργίας της εγκατάστασης, η πίεση του νερού αυξάνει λόγω διαστολής αυτού. Αν όλα είναι σωστά ρυθμισμένα, τότε η πίεση αυτή απορροφάται από το δοχείο διαστολής.
Αν το δοχείο δεν είναι σωστά ρυθμισμένο, τότε ανοίγει η βαλβίδα ασφαλείας και αδειάζει μια ποσότητα νερού. Αυτό επαναλαμβάνεται συνεχώς γιατί ο αυτόματος πλήρωσης νερού συμπληρώνει την εγκατάσταση με νερό, όταν αυτή σταματήσει να λειτουργεί και το νερό συστέλλεται.Αν η πίεση του αέρα μέσα στο δοχείο είναι 0bar (μηδέν), τότε ουσιαστικά αυτό είναι σαν να μην υπάρχει και η βαλβίδα ασφαλείας ανοίγει συνεχώς. Την πίεση του αέρα στο δοχείο την ελέγχουμε αφού απομονώσουμε αυτό από την εγκατάσταση (και για τον λόγο αυτό το δοχείο πρέπει να είναι συνδεμένο στην εγκατάσταση με ρακόρ), έτσι ώστε η μια πλευρά του, να μην πιέζεται από την πίεση του νερού της εγκατάστασης.
Αν τρυπήσει η μεμβράνη του δοχείου διαστολής και πιέσουμε την βαλβίδα που υπάρχει σε αυτό (βαλβίδα ίδια με αυτήν από τα ελαστικά των αυτοκινήτων), αντί για αέρας θα βγει νερό. Αν πιέσουμε την βαλβίδα και δεν βγάλει ούτε αέρα ούτε νερό, τότε είναι πολύ πιθανό να έχει χαλάσει η βαλβίδα και να χάνει αέρα. Στην πρώτη περίπτωση αλλάζουμε το δοχείο, ενώ στην δεύτερη μπορούμε, αφού γεμίσουμε το δοχείο με αέρα, να ταπώσουμε την βαλβίδα του.
Συνήθως, τα δοχεία διαστολής παραδίνονται από τις εταιρείες με πίεση αέρα 1,2 ή 1,5bar. Πολλές φορές, για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της μη σωστής ρύθμισης του δοχείου, ορισμένοι (κυρίως μη γνώστες ιδιώτες) αντικαθιστούν τις βαλβίδες ασφαλείας και αντί αυτή να ανοίγει στα 3bar ανοίγει στα 4bar.
Αυτό βέβαια είναι καταστρεπτικό γιατί η πλειονότητα των κατασκευαστών παραδίνουν τα προϊόντα τους (λέβητες και σώματα) και δίνουν εγγύηση για λειτουργία σε πίεση δικτύου 3bar.
Αντί λοιπόν να αντικαταστήσουμε μια βαλβίδα ασφαλείας(κάνοντας ζημιά στην εγκατάσταση), πρέπει να ρυθμίζουμε την πίεση του αέρα στο δοχείο διαστολής.Όσο αυξάνεται το στατικό ύψος και επομένως η πίεση του αέρα μέσα στο δοχείο, τόσο μειώνεται και ο ωφέλιμος όγκος του δοχείου σε λίτρα. Γι αυτό θα πρέπει να εκλέξουμε και το καταλληλότερο δοχείο διαστολής, στην φάση τοποθέτησης του δοχείου στην εγκατάσταση κεντρικής θέρμανσης.Δοχείο διαστολής στην ψύξηΤο δοχείο διαστολής στην ψύξη θα αναφερθεί εδώ επιγραμματικά και μόνο για κοινή εγκατάσταση ψύξης θέρμανσης.
Όταν έχουμε μια εγκατάσταση ψύξης θέρμανσης, πρέπει ο ψύκτης να έχει το δικό του δοχείο διαστολής και ο λέβητας το δικό του.
Στην πράξη όμως (κυρίως λόγω κόστους) αυτό δεν εφαρμόζεται και χρησιμοποιείται κοινό δοχείο διαστολής.
Πάντως η ρύθμιση στην περίπτωση με κοινό δοχείο διαστολής σε μια εγκατάσταση ψύξης- θέρμανσης, καθώς και η χωρητικότητα του δοχείου, δεν είναι ίδια με αυτήν της εγκατάστασης θέρμανσης. Το δοχείο ψύξης θέρμανσης, θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο κατά 20% περίπου, από αυτό που θα χρησιμοποιούσαμε μόνο για θέρμανση. Στην θέρμανση έχουμε μια διαφορά θερμοκρασίας νερού 70 βαθμούς Κελσίου περίπου, ενώ στην ψύξη - θέρμανση η διαφορά αυτή είναι 85 βαθμούς δηλαδή περίπου 20% περισσότερη.
Διαβάστε περισσότερα: https://levitostasio.webnode.gr/products/systimata-asfaloys-leitoyrgias-kai-symplirosis-neroy/
Στην εικόνα φαίνεται το σπείρωμα σύνδεσης του δοχείου με τηνεγκατάσταση
P=0,21875 αρχική πίεση 1,5 barκαι εφαρμόζοντας τον τύπο έχουμε: 71.000*0,011*0,0296/0,21875=105,6
επιλέγουμε δοχείο διαστολής 105 λίτρων.
Ρύθμιση της πίεσης του αέρα στο κλειστό δοχείο διαστολής
Το κλειστό δοχείο διαστολής πρέπει να έχει πίεση τόση, όσο και το στατικό ύψος της εγκατάστασης.Έχουμε σαν δεδομένο ότι, κάθε 10 μέτρα υψομετρικής διαφοράς μεταξύ του δοχείου και του ψηλότερου σημείου της εγκατάστασης (στατικό ύψος), είναι ίσα με 1bar περίπου.
Την πίεση του αέρα στο δοχείο διαστολής, μπορούμε να την ελέγξουμε με ένα κοινό αερόμετρο.Αν μετρήσουμε την πίεση του δοχείου και δούμε ότι αυτή είναι μεγαλύτερη από την πίεση του στατικού ύψους, τότε αφαιρούμε ποσότητα αέρα από την βαλβίδα που υπάρχει στο δοχείο.
Αν η πίεση του δοχείου είναι μικρότερη, τότε συμπληρώνουμε αέρα σε αυτό.Φυσικά οι ρυθμίσεις αυτές γίνονται πριν γεμίσουμε την εγκατάσταση θέρμανσης με νερό.Όταν γεμίσουμε την εγκατάσταση με νερό, τότε ρυθμίζουμε έτσι ώστε, η πίεση του νερού μέσα στην εγκατάσταση, να είναι ίση με το στατικό ύψος συν δύο μέτρα.
Παράδειγμα:
Έχουμε μία εγκατάσταση που το στατικό της ύψος είναι 10 μέτρα. Τότε η πίεση του αέρα μέσα στο δοχείο πρέπει να είναι ίση με 1bar και η πίεση του νερού της εγκατάστασης 1+0,2=1,2bar.Όλα αυτά θεωρητικά, γιατί σε μικρές εγκαταστάσεις με στατικό ύψος μικρότερο των 8 μέτρων, στην πράξη έχουμε πάντοτε πίεση αέρα στο δοχείο 1 -1,5bar και πίεση νερού στην εγκατάσταση 1,2 - 1,7bar αντίστοιχα.
Έτσι έχουμε πίεση νερού και αέρα σε υπερπίεση και αυτό για να αποφεύγεται κυρίως το φαινόμενο της σπηλαίωσης (Το φαινόμενο αυτό αναλύεται στο κεφάλαιο Κυκλοφορητές).
Μία πρόταση είναι όταν το στατικό ύψος είναι μικρότερο των 8 μέτρων, τότε αρχική πίεση δοχείου 0,8bar και αν το δοχείο είναι στην ταράτσα, τότε αρχική πίεση δοχείου 0,5bar.Αν έχουμε τώρα π.χ. μια οικοδομή με στατικό ύψος 20 μέτρα, τότε η πίεση του αέρα θεωρητικά μέσα στο δοχείο πρέπει να είναι 2bar και η πίεση του νερού της εγκατάστασης 2,2bar. Και αυτό όμως πολλές φορές δεν μας ικανοποιεί στην πράξη (συνήθως δεν αποδίδουν τα ψηλότερα θερμαντικά σώματα της εγκατάστασης), γι αυτό αυξάνουμε την πίεση του νερού.Κατά την φάση λειτουργίας της εγκατάστασης, η πίεση του νερού αυξάνει λόγω διαστολής αυτού. Αν όλα είναι σωστά ρυθμισμένα, τότε η πίεση αυτή απορροφάται από το δοχείο διαστολής.
Αν το δοχείο δεν είναι σωστά ρυθμισμένο, τότε ανοίγει η βαλβίδα ασφαλείας και αδειάζει μια ποσότητα νερού. Αυτό επαναλαμβάνεται συνεχώς γιατί ο αυτόματος πλήρωσης νερού συμπληρώνει την εγκατάσταση με νερό, όταν αυτή σταματήσει να λειτουργεί και το νερό συστέλλεται.Αν η πίεση του αέρα μέσα στο δοχείο είναι 0bar (μηδέν), τότε ουσιαστικά αυτό είναι σαν να μην υπάρχει και η βαλβίδα ασφαλείας ανοίγει συνεχώς. Την πίεση του αέρα στο δοχείο την ελέγχουμε αφού απομονώσουμε αυτό από την εγκατάσταση (και για τον λόγο αυτό το δοχείο πρέπει να είναι συνδεμένο στην εγκατάσταση με ρακόρ), έτσι ώστε η μια πλευρά του, να μην πιέζεται από την πίεση του νερού της εγκατάστασης.
Αν τρυπήσει η μεμβράνη του δοχείου διαστολής και πιέσουμε την βαλβίδα που υπάρχει σε αυτό (βαλβίδα ίδια με αυτήν από τα ελαστικά των αυτοκινήτων), αντί για αέρας θα βγει νερό. Αν πιέσουμε την βαλβίδα και δεν βγάλει ούτε αέρα ούτε νερό, τότε είναι πολύ πιθανό να έχει χαλάσει η βαλβίδα και να χάνει αέρα. Στην πρώτη περίπτωση αλλάζουμε το δοχείο, ενώ στην δεύτερη μπορούμε, αφού γεμίσουμε το δοχείο με αέρα, να ταπώσουμε την βαλβίδα του.
Συνήθως, τα δοχεία διαστολής παραδίνονται από τις εταιρείες με πίεση αέρα 1,2 ή 1,5bar. Πολλές φορές, για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της μη σωστής ρύθμισης του δοχείου, ορισμένοι (κυρίως μη γνώστες ιδιώτες) αντικαθιστούν τις βαλβίδες ασφαλείας και αντί αυτή να ανοίγει στα 3bar ανοίγει στα 4bar.
Αυτό βέβαια είναι καταστρεπτικό γιατί η πλειονότητα των κατασκευαστών παραδίνουν τα προϊόντα τους (λέβητες και σώματα) και δίνουν εγγύηση για λειτουργία σε πίεση δικτύου 3bar.
Αντί λοιπόν να αντικαταστήσουμε μια βαλβίδα ασφαλείας(κάνοντας ζημιά στην εγκατάσταση), πρέπει να ρυθμίζουμε την πίεση του αέρα στο δοχείο διαστολής.Όσο αυξάνεται το στατικό ύψος και επομένως η πίεση του αέρα μέσα στο δοχείο, τόσο μειώνεται και ο ωφέλιμος όγκος του δοχείου σε λίτρα. Γι αυτό θα πρέπει να εκλέξουμε και το καταλληλότερο δοχείο διαστολής, στην φάση τοποθέτησης του δοχείου στην εγκατάσταση κεντρικής θέρμανσης.Δοχείο διαστολής στην ψύξηΤο δοχείο διαστολής στην ψύξη θα αναφερθεί εδώ επιγραμματικά και μόνο για κοινή εγκατάσταση ψύξης θέρμανσης.
Όταν έχουμε μια εγκατάσταση ψύξης θέρμανσης, πρέπει ο ψύκτης να έχει το δικό του δοχείο διαστολής και ο λέβητας το δικό του.
Στην πράξη όμως (κυρίως λόγω κόστους) αυτό δεν εφαρμόζεται και χρησιμοποιείται κοινό δοχείο διαστολής.
Πάντως η ρύθμιση στην περίπτωση με κοινό δοχείο διαστολής σε μια εγκατάσταση ψύξης- θέρμανσης, καθώς και η χωρητικότητα του δοχείου, δεν είναι ίδια με αυτήν της εγκατάστασης θέρμανσης. Το δοχείο ψύξης θέρμανσης, θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο κατά 20% περίπου, από αυτό που θα χρησιμοποιούσαμε μόνο για θέρμανση. Στην θέρμανση έχουμε μια διαφορά θερμοκρασίας νερού 70 βαθμούς Κελσίου περίπου, ενώ στην ψύξη - θέρμανση η διαφορά αυτή είναι 85 βαθμούς δηλαδή περίπου 20% περισσότερη.
Διαβάστε περισσότερα: https://levitostasio.webnode.gr/products/systimata-asfaloys-leitoyrgias-kai-symplirosis-neroy/
Δοχείο διαστολής Σχεδιασμένο για να διατηρεί την πίεση στο σύστημα παροχής νερού. Τις περισσότερες φορές, εξοπλισμός μεμβράνης κλειστού τύπου χρησιμοποιείται για την παροχή νερού Είναι ένα δοχείο μέσα στο οποίο είναι εγκατεστημένη μια μεμβράνη από καουτσούκ. Χωρίζει τη συσκευή σε δύο κάμερες: αέρα και νερό. Μετά την εκκίνηση του συστήματος, η ηλεκτρική αντλία γεμίζει την τελευταία με νερό. Ο όγκος του θαλάμου αέρα μειώνεται. Όσο μικρότερος είναι ο όγκος του αέρα στη δεξαμενή, τόσο υψηλότερη είναι η πίεση.
Μόλις υπερβεί το προγραμματισμένο σημάδι, η αντλία θα σβήσει αυτόματα. Θα ανάψει μόνο όταν η πίεση πέσει κάτω από το ελάχιστο προγραμματισμένο σημάδι, ενώ το νερό θα αρχίσει να ρέει από τον θάλαμο νερού της δεξαμενής. Ο κύκλος "off-on" επαναλαμβάνεται αυτόματα. Η πίεση στο σύστημα μπορεί να ελεγχθεί από ένα μανόμετρο που μπορεί να εγκατασταθεί στον εξοπλισμό. Η συσκευή μπορεί να ρυθμιστεί επιλέγοντας το προτιμώμενο εύρος πίεσης λειτουργίας.
Προστατεύει το σύστημα από πιθανό σφυρί νερού που προκαλείται από υπερτάσεις ισχύος ή αέρα που εισέρχεται στον αγωγό.
Διατηρεί μια ορισμένη ποσότητα νερού υπό πίεση.
Προστατεύει τον εξοπλισμό άντλησης από την πρόωρη φθορά.
Η χρήση δεξαμενής διαστολής καθιστά δυνατή, με χαμηλή κατανάλωση νερού, όχι την ενεργοποίηση της αντλίας, αλλά την κάλυψη των αναγκών νερού με το υγρό που είναι αποθηκευμένο στη δεξαμενή.
Μπορείτε επίσης να βρείτε χρήσιμο υλικό για το πώς να ρυθμίσετε σωστά την πίεση του νερού στο σύστημα παροχής νερού χρησιμοποιώντας ένα ρελέ: https://aquatechn.com/el/vodosnab/nasos/nasos-stancii/regulirovka-rele-davleniya-dlya-nasosa.html
Τύποι δεξαμενών μεμβράνης
Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι εξοπλισμού μεμβράνης διαστολής.
Αντικαταστάσιμη μεμβράνη
Το κύριο χαρακτηριστικό είναι η ικανότητα αντικατάστασης της μεμβράνης. Αφαιρείται μέσω ειδικής φλάντζας που στηρίζεται σε πολλά μπουλόνια. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι σε συσκευές μεγάλου όγκου για τη σταθεροποίηση της μεμβράνης, στερεώνεται επιπλέον με την πλάτη στη θηλή. Ένα άλλο χαρακτηριστικό της συσκευής είναι ότι το νερό που γεμίζει τη δεξαμενή παραμένει μέσα στη μεμβράνη και δεν έρχεται σε επαφή με το εσωτερικό της δεξαμενής. Αυτό προστατεύει τις μεταλλικές επιφάνειες από τη διάβρωση και το ίδιο το νερό από πιθανή μόλυνση και παρατείνει σημαντικά τη διάρκεια ζωής του εξοπλισμού. Τέτοια μοντέλα είναι διαθέσιμα, τόσο σε οριζόντιες όσο και σε κάθετες εκδόσεις.
Οι αντικαταστάσιμες συσκευές διαφράγματος έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, καθώς το πιο ευάλωτο στοιχείο του συστήματος μπορεί να αντικατασταθεί και το νερό δεν έρχεται σε επαφή με τη μεταλλική θήκη της συσκευής
Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι εξοπλισμού μεμβράνης διαστολής.
Αντικαταστάσιμη μεμβράνη
Το κύριο χαρακτηριστικό είναι η ικανότητα αντικατάστασης της μεμβράνης. Αφαιρείται μέσω ειδικής φλάντζας που στηρίζεται σε πολλά μπουλόνια. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι σε συσκευές μεγάλου όγκου για τη σταθεροποίηση της μεμβράνης, στερεώνεται επιπλέον με την πλάτη στη θηλή. Ένα άλλο χαρακτηριστικό της συσκευής είναι ότι το νερό που γεμίζει τη δεξαμενή παραμένει μέσα στη μεμβράνη και δεν έρχεται σε επαφή με το εσωτερικό της δεξαμενής. Αυτό προστατεύει τις μεταλλικές επιφάνειες από τη διάβρωση και το ίδιο το νερό από πιθανή μόλυνση και παρατείνει σημαντικά τη διάρκεια ζωής του εξοπλισμού. Τέτοια μοντέλα είναι διαθέσιμα, τόσο σε οριζόντιες όσο και σε κάθετες εκδόσεις.
Διορθώθηκε η συσκευή διαφράγματος
Σε τέτοιες συσκευές, το εσωτερικό της δεξαμενής χωρίζεται σε δύο μέρη με μια άκαμπτα σταθερή μεμβράνη. Δεν μπορεί να αντικατασταθεί, επομένως, εάν αποτύχει, ο εξοπλισμός θα πρέπει να αλλάξει. Σε ένα μέρος της συσκευής, ο αέρας περιέχεται, στο άλλο - νερό, το οποίο βρίσκεται σε άμεση επαφή με την εσωτερική μεταλλική επιφάνεια της συσκευής, η οποία μπορεί να προκαλέσει ταχεία διάβρωση. Για να αποφευχθεί η καταστροφή μετάλλων και ρύπανσης των υδάτων, η εσωτερική επιφάνεια του υδάτινου τμήματος της δεξαμενής καλύπτεται με ειδικό χρώμα. Ωστόσο, μια τέτοια προστασία δεν είναι πάντα ανθεκτική. Διατίθενται συσκευές οριζόντιων και κάθετων τύπων.
Ένα είδος συσκευής με άκαμπτα σταθερή μεμβράνη. Ο σχεδιασμός προϋποθέτει ότι το νερό είναι σε επαφή με τα τοιχώματα του εξοπλισμού
Πώς να επιλέξετε τη σωστή συσκευή;
Το κύριο χαρακτηριστικό βάσει του οποίου επιλέγεται ο εξοπλισμός είναι ο όγκος του. Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι ακόλουθοι παράγοντες: Ο αριθμός των ατόμων που χρησιμοποιούν το σύστημα παροχής νερού.
Ο αριθμός των σημείων εισαγωγής νερού, που περιλαμβάνουν όχι μόνο ντους και βρύσες, αλλά και οικιακές συσκευές, όπως πλυντήρια και πλυντήρια πιάτων.
Η πιθανότητα να καταναλώνεται νερό από πολλούς καταναλωτές ταυτόχρονα.
Ο μέγιστος αριθμός κύκλων εκκίνησης / διακοπής ανά ώρα για εγκατεστημένο εξοπλισμό άντλησης.
Οι ειδικοί συνιστούν τη χρήση των ακόλουθων δεικτών ως κατευθυντήριας γραμμής κατά την επιλογή μιας δεξαμενής επέκτασης:Εάν ο αριθμός των καταναλωτών δεν υπερβαίνει τα τρία άτομα, και η εγκατεστημένη αντλία έχει χωρητικότητα έως 2cub. m ανά ώρα, επιλέγεται μια δεξαμενή με όγκο 20 έως 24 λίτρα.
Εάν ο αριθμός των καταναλωτών είναι από τέσσερα έως οκτώ άτομα και η χωρητικότητα της αντλίας είναι 3,5 κυβικά μέτρα. m την ώρα, τοποθετείται μια δεξαμενή 50 l.
Εάν ο αριθμός των καταναλωτών είναι πάνω από δέκα άτομα και η παραγωγικότητα του εξοπλισμού άντλησης είναι 5 κυβικά μέτρα. m ανά ώρα, επιλέξτε δεξαμενή επέκτασης 100 l.
Όταν επιλέγετε το σωστό μοντέλο της συσκευής, αξίζει να λάβετε υπόψη ότι όσο μικρότερος είναι ο όγκος της δεξαμενής, τόσο πιο συχνά θα ενεργοποιείται η αντλία. Και επίσης το γεγονός ότι όσο μικρότερη είναι η ένταση, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα αύξησης της πίεσης στο σύστημα. Επιπλέον, ο εξοπλισμός είναι επίσης μια δεξαμενή για την αποθήκευση μιας συγκεκριμένης παροχής νερού. Με βάση αυτό, ρυθμίζεται επίσης ο όγκος του δοχείου διαστολής. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι ο σχεδιασμός της συσκευής επιτρέπει την εγκατάσταση ενός πρόσθετου δοχείου. Επιπλέον, αυτό μπορεί να γίνει κατά τη λειτουργία του κύριου εξοπλισμού χωρίς επίπονη αποσυναρμολόγηση. Μετά την εγκατάσταση μιας νέας συσκευής, ο όγκος της δεξαμενής θα καθοριστεί από το σύνολο των δυνατοτήτων που είναι εγκατεστημένες στο σύστημα.
Εκτός από τα τεχνικά χαρακτηριστικά, επιλέγοντας μια δεξαμενή επέκτασης, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στον κατασκευαστή του. Η επιδίωξη της φθηνότητας μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα πολύ πιο σημαντικό κόστος. Τις περισσότερες φορές, τα φθηνότερα υλικά χρησιμοποιούνται για την παραγωγή μοντέλων που είναι ελκυστικά για την αξία τους και, όπως δείχνει η πρακτική, δεν είναι πάντα υψηλής ποιότητας. Ιδιαίτερης σημασίας είναι η ποιότητα του καουτσούκ από το οποίο κατασκευάζεται η μεμβράνη. Όχι μόνο η διάρκεια ζωής της δεξαμενής, αλλά και η ασφάλεια του νερού που προέρχεται από αυτήν εξαρτάται άμεσα από αυτό.
Όταν αγοράζετε μια δεξαμενή με αντικαταστάσιμη μεμβράνη, πρέπει σίγουρα να αποσαφηνίσετε το κόστος του αναλώσιμου στοιχείου. Πολύ συχνά στην αναζήτηση του κέρδους, οι καλόπιστοι κατασκευαστές δεν αυξάνουν πάντα σημαντικά την τιμή μιας μεμβράνης αντικατάστασης. Σε αυτήν την περίπτωση, θα ήταν πιο κατάλληλο να επιλέξετε ένα μοντέλο άλλης εταιρείας. Τις περισσότερες φορές, ένας μεγάλος κατασκευαστής είναι έτοιμος να είναι υπεύθυνος για την ποιότητα των προϊόντων τους, καθώς εκτιμούν τη φήμη τους. Επομένως, αξίζει πρώτα απ 'όλα να εξεταστούν μοντέλα μόνο τέτοιων εμπορικών σημάτων. Αυτά είναι τα Dzhileks και Elbi (Ρωσία) και Reflex, Zilmet, Aquasystem (Γερμανία).
Ο όγκος της δεξαμενής επέκτασης για παροχή νερού μπορεί να είναι διαφορετικός, επιλέγεται με βάση τις ανάγκες των χρηστών. Εάν στη συνέχεια απαιτείται περισσότερη ένταση, μπορεί να εγκατασταθεί μια επιπλέον συσκευή
Χαρακτηριστικά της αυτο-εγκατάστασης
Όλα τα δοχεία επέκτασης μπορούν να χωριστούν σε δύο ομάδες, που καθορίζονται από τη μέθοδο σύνδεσης. Διακρίνετε μεταξύ κάθετων και οριζόντιων μοντέλων. Δεν υπάρχουν ιδιαίτερες διαφορές μεταξύ τους. Κατά την επιλογή, καθοδηγούνται από τις παραμέτρους του δωματίου όπου θα τοποθετηθεί ο εξοπλισμός. Κατά την εγκατάσταση, θα πρέπει να τηρείτε τέτοιες συστάσεις:Η δεξαμενή επέκτασης είναι εγκατεστημένη έτσι ώστε να μπορεί να διαθέτει απρόσκοπτη πρόσβαση για συντήρηση.
Είναι απαραίτητο να προβλεφθεί η πιθανή επακόλουθη αποσυναρμολόγηση του σωλήνα σύνδεσης για την αντικατάσταση ή επισκευή του εξοπλισμού.
Η διάμετρος της συνδεδεμένης παροχής νερού δεν μπορεί να είναι μικρότερη από τη διάμετρο του σωλήνα.
Είναι απαραίτητο να γειώσετε τη συσκευή, ώστε να αποφευχθεί η ηλεκτρολυτική διάβρωση.
Η συσκευή είναι τοποθετημένη στην αναρρόφηση της αντλίας. Στο διάστημα μεταξύ του εξοπλισμού άντλησης και του σημείου σύνδεσης, είναι απαραίτητο να αποκλειστούν όλα τα στοιχεία που είναι ικανά να εισάγουν σημαντική υδραυλική αντίσταση στο σύστημα. Συνδέουμε τη γραμμή μακιγιάζ στο κύκλωμα κυκλοφορίας ολόκληρου του συστήματος.
Με βάση τον τύπο εγκατάστασης, διακρίνονται δεξαμενές επέκτασης οριζόντιας και κάθετης σύνδεσης
Δώστε επίσης προσοχή στο υλικό σχετικά με τις δυσλειτουργίες που συμβαίνουν πιο συχνά στα αντλιοστάσια και πώς να τα διορθώσετε μόνοι σας: https://aquatechn.com/el/vodosnab/nasos/nasos-stancii/remont-nasosnoj-stancii-svoimi-rukami.html
Η δεξαμενή επέκτασης αποτελεί αναπόσπαστο μέρος ενός αυτόνομου συστήματος παροχής νερού. Υποστηρίζει απαιτούμενη πίεση του συστήματος, αποτρέπει την πρόωρη ζημιά στην αντλία και διατηρεί μια ορισμένη παροχή νερού. Ωστόσο, όλες αυτές οι λειτουργίες εκτελούνται μόνο υπό την προϋπόθεση της κατάλληλης επιλογής και σωστής εγκατάστασης της δομής. Επομένως, ελλείψει εμπειρίας, είναι καλύτερο να μην εμπλακείτε σε ερασιτεχνικές παραστάσεις, αλλά να βρείτε εξειδικευμένους ειδικούς που θα εγκαταστήσουν οποιαδήποτε συσκευή με ποιοτικό τρόπο.
Υπολογισμός πίεσης σε κλειστά κυκλώματα θέρμανσης / ψύξης και σε συστήματα ύδρευσης
Η διατήρηση της σωστής πίεσης αποτελεί κριτήριο για την καλή και απρόσκοπτη λειτουργεία των κλειστών κυκλωμάτων θέρμανσης / ψύξης, καθώς και για τα συστήματα ύδρευσης και τα πιεστικά συγκροτήματα.
Όπως σε όλα τα υγρά, ο όγκος του νερού διαφοροποιείτε ανάλογα με την θερμοκρασία. Σε αντίθεση όμως με άλλα υγρά, το νερό διαστέλλεται δυσανάλογα προς αυτή. Έτσι, καθώς το νερό δεν συμπιέζεται, η διαφοροποίηση της θερμοκρασίας – και κατ’ επέκταση η μεγάλη διαφοροποίηση του όγκου του νερού- θα προκαλούσε μεγάλη και ραγδαία αύξηση της πίεσης σε ένα κλειστό κύκλωμα. Για την ασφάλεια των εγκαταστάσεων αυτών και τη διασφάλιση της φυσιολογικής λειτουργίας τους χρησιμοποιούνται συστήματα διατήρησης πίεσης, στατικά (δοχεία διαστολής μεμβράνης) και δυναμικά (σταθεροποιητές πίεσης).
Τα δοχεία διαστολής μεμβράνης διακρίνονται σε δοχεία για κλειστά κυκλώματα και σε δοχεία για πόσιμο νερό και νερό χρήσης. Στα δοχεία για κλειστά κυκλώματα θέρμανσης / ψύξης το νερό εισρέει εντός του δοχείου ερχόμενο συνήθως σε επαφή με το μέταλλο. Στα δοχεία για πόσιμο νερό ή νερό χρήσης, όπου το φαινόμενο της διάβρωσης είναι συνεχές, το νερό εισέρχεται αποκλειστικά εντός της μεμβράνης του δοχείου και δεν έρχεται σε επαφή με το μέταλλο. Τα μέρη του δοχείου που έρχονται σε επαφή με το νερό οφείλουν να φέρουν αντιδιαβρωτική προστασία.
Σε τέτοιες συσκευές, το εσωτερικό της δεξαμενής χωρίζεται σε δύο μέρη με μια άκαμπτα σταθερή μεμβράνη. Δεν μπορεί να αντικατασταθεί, επομένως, εάν αποτύχει, ο εξοπλισμός θα πρέπει να αλλάξει. Σε ένα μέρος της συσκευής, ο αέρας περιέχεται, στο άλλο - νερό, το οποίο βρίσκεται σε άμεση επαφή με την εσωτερική μεταλλική επιφάνεια της συσκευής, η οποία μπορεί να προκαλέσει ταχεία διάβρωση. Για να αποφευχθεί η καταστροφή μετάλλων και ρύπανσης των υδάτων, η εσωτερική επιφάνεια του υδάτινου τμήματος της δεξαμενής καλύπτεται με ειδικό χρώμα. Ωστόσο, μια τέτοια προστασία δεν είναι πάντα ανθεκτική. Διατίθενται συσκευές οριζόντιων και κάθετων τύπων.
Πώς να επιλέξετε τη σωστή συσκευή;
Το κύριο χαρακτηριστικό βάσει του οποίου επιλέγεται ο εξοπλισμός είναι ο όγκος του. Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι ακόλουθοι παράγοντες: Ο αριθμός των ατόμων που χρησιμοποιούν το σύστημα παροχής νερού.
Ο αριθμός των σημείων εισαγωγής νερού, που περιλαμβάνουν όχι μόνο ντους και βρύσες, αλλά και οικιακές συσκευές, όπως πλυντήρια και πλυντήρια πιάτων.
Η πιθανότητα να καταναλώνεται νερό από πολλούς καταναλωτές ταυτόχρονα.
Ο μέγιστος αριθμός κύκλων εκκίνησης / διακοπής ανά ώρα για εγκατεστημένο εξοπλισμό άντλησης.
Οι ειδικοί συνιστούν τη χρήση των ακόλουθων δεικτών ως κατευθυντήριας γραμμής κατά την επιλογή μιας δεξαμενής επέκτασης:Εάν ο αριθμός των καταναλωτών δεν υπερβαίνει τα τρία άτομα, και η εγκατεστημένη αντλία έχει χωρητικότητα έως 2cub. m ανά ώρα, επιλέγεται μια δεξαμενή με όγκο 20 έως 24 λίτρα.
Εάν ο αριθμός των καταναλωτών είναι από τέσσερα έως οκτώ άτομα και η χωρητικότητα της αντλίας είναι 3,5 κυβικά μέτρα. m την ώρα, τοποθετείται μια δεξαμενή 50 l.
Εάν ο αριθμός των καταναλωτών είναι πάνω από δέκα άτομα και η παραγωγικότητα του εξοπλισμού άντλησης είναι 5 κυβικά μέτρα. m ανά ώρα, επιλέξτε δεξαμενή επέκτασης 100 l.
Όταν επιλέγετε το σωστό μοντέλο της συσκευής, αξίζει να λάβετε υπόψη ότι όσο μικρότερος είναι ο όγκος της δεξαμενής, τόσο πιο συχνά θα ενεργοποιείται η αντλία. Και επίσης το γεγονός ότι όσο μικρότερη είναι η ένταση, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα αύξησης της πίεσης στο σύστημα. Επιπλέον, ο εξοπλισμός είναι επίσης μια δεξαμενή για την αποθήκευση μιας συγκεκριμένης παροχής νερού. Με βάση αυτό, ρυθμίζεται επίσης ο όγκος του δοχείου διαστολής. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι ο σχεδιασμός της συσκευής επιτρέπει την εγκατάσταση ενός πρόσθετου δοχείου. Επιπλέον, αυτό μπορεί να γίνει κατά τη λειτουργία του κύριου εξοπλισμού χωρίς επίπονη αποσυναρμολόγηση. Μετά την εγκατάσταση μιας νέας συσκευής, ο όγκος της δεξαμενής θα καθοριστεί από το σύνολο των δυνατοτήτων που είναι εγκατεστημένες στο σύστημα.
Εκτός από τα τεχνικά χαρακτηριστικά, επιλέγοντας μια δεξαμενή επέκτασης, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στον κατασκευαστή του. Η επιδίωξη της φθηνότητας μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα πολύ πιο σημαντικό κόστος. Τις περισσότερες φορές, τα φθηνότερα υλικά χρησιμοποιούνται για την παραγωγή μοντέλων που είναι ελκυστικά για την αξία τους και, όπως δείχνει η πρακτική, δεν είναι πάντα υψηλής ποιότητας. Ιδιαίτερης σημασίας είναι η ποιότητα του καουτσούκ από το οποίο κατασκευάζεται η μεμβράνη. Όχι μόνο η διάρκεια ζωής της δεξαμενής, αλλά και η ασφάλεια του νερού που προέρχεται από αυτήν εξαρτάται άμεσα από αυτό.
Όταν αγοράζετε μια δεξαμενή με αντικαταστάσιμη μεμβράνη, πρέπει σίγουρα να αποσαφηνίσετε το κόστος του αναλώσιμου στοιχείου. Πολύ συχνά στην αναζήτηση του κέρδους, οι καλόπιστοι κατασκευαστές δεν αυξάνουν πάντα σημαντικά την τιμή μιας μεμβράνης αντικατάστασης. Σε αυτήν την περίπτωση, θα ήταν πιο κατάλληλο να επιλέξετε ένα μοντέλο άλλης εταιρείας. Τις περισσότερες φορές, ένας μεγάλος κατασκευαστής είναι έτοιμος να είναι υπεύθυνος για την ποιότητα των προϊόντων τους, καθώς εκτιμούν τη φήμη τους. Επομένως, αξίζει πρώτα απ 'όλα να εξεταστούν μοντέλα μόνο τέτοιων εμπορικών σημάτων. Αυτά είναι τα Dzhileks και Elbi (Ρωσία) και Reflex, Zilmet, Aquasystem (Γερμανία).
Ο όγκος της δεξαμενής επέκτασης για παροχή νερού μπορεί να είναι διαφορετικός, επιλέγεται με βάση τις ανάγκες των χρηστών. Εάν στη συνέχεια απαιτείται περισσότερη ένταση, μπορεί να εγκατασταθεί μια επιπλέον συσκευή
Χαρακτηριστικά της αυτο-εγκατάστασης
Όλα τα δοχεία επέκτασης μπορούν να χωριστούν σε δύο ομάδες, που καθορίζονται από τη μέθοδο σύνδεσης. Διακρίνετε μεταξύ κάθετων και οριζόντιων μοντέλων. Δεν υπάρχουν ιδιαίτερες διαφορές μεταξύ τους. Κατά την επιλογή, καθοδηγούνται από τις παραμέτρους του δωματίου όπου θα τοποθετηθεί ο εξοπλισμός. Κατά την εγκατάσταση, θα πρέπει να τηρείτε τέτοιες συστάσεις:Η δεξαμενή επέκτασης είναι εγκατεστημένη έτσι ώστε να μπορεί να διαθέτει απρόσκοπτη πρόσβαση για συντήρηση.
Είναι απαραίτητο να προβλεφθεί η πιθανή επακόλουθη αποσυναρμολόγηση του σωλήνα σύνδεσης για την αντικατάσταση ή επισκευή του εξοπλισμού.
Η διάμετρος της συνδεδεμένης παροχής νερού δεν μπορεί να είναι μικρότερη από τη διάμετρο του σωλήνα.
Είναι απαραίτητο να γειώσετε τη συσκευή, ώστε να αποφευχθεί η ηλεκτρολυτική διάβρωση.
Η συσκευή είναι τοποθετημένη στην αναρρόφηση της αντλίας. Στο διάστημα μεταξύ του εξοπλισμού άντλησης και του σημείου σύνδεσης, είναι απαραίτητο να αποκλειστούν όλα τα στοιχεία που είναι ικανά να εισάγουν σημαντική υδραυλική αντίσταση στο σύστημα. Συνδέουμε τη γραμμή μακιγιάζ στο κύκλωμα κυκλοφορίας ολόκληρου του συστήματος.
Με βάση τον τύπο εγκατάστασης, διακρίνονται δεξαμενές επέκτασης οριζόντιας και κάθετης σύνδεσης
Δώστε επίσης προσοχή στο υλικό σχετικά με τις δυσλειτουργίες που συμβαίνουν πιο συχνά στα αντλιοστάσια και πώς να τα διορθώσετε μόνοι σας: https://aquatechn.com/el/vodosnab/nasos/nasos-stancii/remont-nasosnoj-stancii-svoimi-rukami.html
Η δεξαμενή επέκτασης αποτελεί αναπόσπαστο μέρος ενός αυτόνομου συστήματος παροχής νερού. Υποστηρίζει απαιτούμενη πίεση του συστήματος, αποτρέπει την πρόωρη ζημιά στην αντλία και διατηρεί μια ορισμένη παροχή νερού. Ωστόσο, όλες αυτές οι λειτουργίες εκτελούνται μόνο υπό την προϋπόθεση της κατάλληλης επιλογής και σωστής εγκατάστασης της δομής. Επομένως, ελλείψει εμπειρίας, είναι καλύτερο να μην εμπλακείτε σε ερασιτεχνικές παραστάσεις, αλλά να βρείτε εξειδικευμένους ειδικούς που θα εγκαταστήσουν οποιαδήποτε συσκευή με ποιοτικό τρόπο.
Υπολογισμός πίεσης σε κλειστά κυκλώματα θέρμανσης / ψύξης και σε συστήματα ύδρευσης
Η διατήρηση της σωστής πίεσης αποτελεί κριτήριο για την καλή και απρόσκοπτη λειτουργεία των κλειστών κυκλωμάτων θέρμανσης / ψύξης, καθώς και για τα συστήματα ύδρευσης και τα πιεστικά συγκροτήματα.
Όπως σε όλα τα υγρά, ο όγκος του νερού διαφοροποιείτε ανάλογα με την θερμοκρασία. Σε αντίθεση όμως με άλλα υγρά, το νερό διαστέλλεται δυσανάλογα προς αυτή. Έτσι, καθώς το νερό δεν συμπιέζεται, η διαφοροποίηση της θερμοκρασίας – και κατ’ επέκταση η μεγάλη διαφοροποίηση του όγκου του νερού- θα προκαλούσε μεγάλη και ραγδαία αύξηση της πίεσης σε ένα κλειστό κύκλωμα. Για την ασφάλεια των εγκαταστάσεων αυτών και τη διασφάλιση της φυσιολογικής λειτουργίας τους χρησιμοποιούνται συστήματα διατήρησης πίεσης, στατικά (δοχεία διαστολής μεμβράνης) και δυναμικά (σταθεροποιητές πίεσης).
Τα δοχεία διαστολής μεμβράνης διακρίνονται σε δοχεία για κλειστά κυκλώματα και σε δοχεία για πόσιμο νερό και νερό χρήσης. Στα δοχεία για κλειστά κυκλώματα θέρμανσης / ψύξης το νερό εισρέει εντός του δοχείου ερχόμενο συνήθως σε επαφή με το μέταλλο. Στα δοχεία για πόσιμο νερό ή νερό χρήσης, όπου το φαινόμενο της διάβρωσης είναι συνεχές, το νερό εισέρχεται αποκλειστικά εντός της μεμβράνης του δοχείου και δεν έρχεται σε επαφή με το μέταλλο. Τα μέρη του δοχείου που έρχονται σε επαφή με το νερό οφείλουν να φέρουν αντιδιαβρωτική προστασία.
Εικόνα 1: Δομή δοχείων διαστολής
Τρόπος λειτουργίας
Ο τρόπος λειτουργίας των δοχείων διαστολής είναι ίδιος (Εικόνα 1): Ένα διάφραγμα ή μία μεμβράνη χωρίζει το χώρο του νερού από το χώρο του πεπιεσμένου αέρα εντός του δοχείου. Όταν η θερμοκρασία του συστήματος αυξηθεί, ο διαστολικός όγκος του νερού εισέρχεται μέσα στο δοχείο συμπιέζοντας το αέριο που βρίσκεται γύρω από τη μεμβράνη. Όταν η θερμοκρασία μειώνεται, ο πεπιεσμένος αέρας ωθεί το νερό που βρίσκεται στο δοχείο πίσω στο κύκλωμα, ώστε η πίεση στο σύστημα να διατηρείται σταθερή. Όσον αφορά τον υπολογισμό, την εγκατάσταση και τη ρύθμιση των δοχείων διαστολής για κλειστά κυκλώματα θέρμανσης / ψύξης και ηλιακά συστήματα (Εικόνα 2), θα πρέπει να πούμε ότι τα δοχεία διαστολής στα κλειστά κυκλώματα τοποθετούνται στη γραμμή επιστροφής, από την κατανάλωση προς τον θερμαντήρα / ψύκτη. Η τοποθέτηση τους είναι απολύτως απαραίτητη όχι μόνο για θέματα ασφαλείας, αλλά και για την αποφυγή δημιουργίας υποπίεσης στο κύκλωμα, σπηλαίωσης των αντλιών και εύρυθμης λειτουργίας του κυκλώματος.
Εικόνα 2: Διάγραμμα εγκατάστασης δοχείου διαστολής.
Για να υπολογιστεί ο ονομαστικός όγκος του δοχείου διαστολής Ve που πρέπει να τοποθετηθεί σε μια εγκατάσταση, θα πρέπει να είναι γνωστές οι εξής παράμετροι:
• Θερμοκρασία προσαγωγής (tF) /επιστροφής (tR).
• Ελάχιστη και μέγιστη θερμοκρασία συστήματος (tmin tmax).
• Στατικό ύψος H / στατική πίεση της εγκατάστασης pst.
• Ισχύς θερμαντήρα/ψύκτη Q
• Πίεση ενεργοποίησης βαλβίδας ασφαλείας psv.
• Συνολικό περιεχόμενο της εγκατάστασης Vs σε λίτρα.
• Συντελεστής διαστολής n (βάσει πινάκων).
Ο υπολογισμός του ονομαστικού όγκου του δοχείου και οι τύποι υπολογισμού παραθέτονται του παρακάτω πίνακα.
Πολύ σημαντική για τη σωστή λειτουργία των δοχείων διαστολής είναι η σωστή προρύθμιση της πίεσης του αέρα πριν το δοχείο τοποθετηθεί στην εγκατάσταση, η όποια πίεση είναι πάντα διαφορετική και ανάλογη με το στατικό ύψος (μανομετρική διαφορά ανάμεσα στο λεβητοστάσιο και το τελευταίο θερμαντικό σώμα).
Ισχύει λοιπόν πάντα ότι τα δοχεία διαστολής στη θέρμανση θα πρέπει να έχουν πίεση αέρα ίση με:
po= pst + 0,2 bar
Ποτέ όμως κάτω από 1 bar!
Π.χ σε ένα κτίριο 20 μέτρων, ο αέρας στο δοχείο διαστολής θα πρέπει να έχει 2,2 bar, ενώ τα δοχεία συνήθως έρχονται με πίεση 1,5 bar από τα εργοστάσια. (Εικόνα 3)
change me
Εικόνα 3: Πιέσεις συστήματος σε συστήματα Θέρμανσης / Ψύξης
Σε ένα λεβητοστάσιο ταράτσας όμως, όπου το μανομετρικό είναι σχεδόν μηδενικό, ο αέρας στο δοχείο διαστολής πρέπει να έχει 1 bar πίεση, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η απαιτούμενη πίεση για τον κυκλοφορητή. Σε περιπτώσεις κατά τις οποίες η θερμοκρασία στη γραμμή επιστροφής υπερβαίνει τους 70 oC ή και κάτω του 0 oC, τότε, για την προστασία της μεμβράνης του δοχείου διαστολής θα πρέπει να τοποθετείται ένα «ενδιάμεσο δοχείο», το οποίο δεν έχει μεμβράνη αλλά διασφαλίζει την απαραίτητη διαστρωμάτωση, έτσι ώστε το νερό που καταλήγει στο δοχείο διαστολής μεμβράνης να έχει πάντα θερμοκρασία εντός των επιτρεπόμενων ορίων. (Εικόνα 4)
Εικόνα 4: Τοποθέτηση σε ηλιακά
Εικόνα 5: Σύνδεση δοχείου διαστολής σε σύστημα παραγωγής ζεστού νερού χρήσης.
Δοχεία διαστολής για πόσιμο νερό ή νερό χρήσης.
Τα δοχεία διαστολής χρησιμοποιούνται επίσης στα συστήματα παραγωγής νερού χρήσης (Εικόνα 5), όπου τοποθετούνται στην προσαγωγή του κρύου νερού των θερμοδοχείων παραγωγής ζεστού νερού (μπόιλερ), προκειμένου να αποτρέψουν την ενεργοποίηση της βαλβίδας ασφαλείας και την διαρροή νερού.
Σε αυτά τα δοχεία το νερό εισέρχεται αποκλειστικά στη μεμβράνη, και όλα τα μέρη του δοχείου που έρχονται σε επαφή με το νερό είναι είτε ανοξείδωτα είτε φέρουν αντιδιαβρωτική προστασία.
Σε περιπτώσεις όπου το νερό είναι πόσιμο και για την αποφυγή της Λεγεονέλλας, προτείνεται η χρήση δοχείων διαστολής με εξαναγκασμένη κυκλοφορία νερού εντός του δοχείου.
Η πίεση αέρα σε αυτά τα δοχεία ισούται συνήθως με την πίεση του δικτύου ή την πίεση που έχει ρυθμιστεί στο μειωτή πίεσης. (Εικόνα 6)
Εικόνα 6: Πιέσεις συστήματος για δοχεία διαστολής σε συστήματα παραγωγής ζεστού νερού χρήσης.
Τα δοχεία διαστολής τοποθετούνται επίσης σε συνδυασμό με αντλίες ως «αποθήκη νερού», έτσι ώστε να μειώσουν τις εκκινήσεις των αντλιών των πιεστικών συγκροτημάτων και να επιμηκύνουν τη διάρκεια ζωής τους και την εύρυθμη λειτουργία τους, ή να προστατέψουν τους αγωγούς από υψηλές πιέσεις ή υδραυλικά πλήγματα. Σε αυτή την περίπτωση, η πίεση αέρα του δοχείου πρέπει να ρυθμίζεται περίπου 10% κάτω από την πίεση εκκίνησης της αντλίας.
Η τοποθέτηση των δοχείων διαστολής μπορεί να γίνει είτε στην αναρρόφηση των αντλιών είτε κατάθλιψη (Εικόνα 7). Όταν τα δοχεία διαστολής είναι τοποθετημένα στην αναρρόφηση εκτονώνουν την πίεση του συνδετικού αγωγού, ενώ όταν είναι τοποθετημένα στην κατάθλιψη μειώνουν τον αριθμό εκκίνησης των αντλιών.
Εικόνα 7: Τοποθέτηση δοχείων διαστολής σε πιεστικά συγκροτήματα.
Σε κάθε περίπτωση, τα δοχεία διαστολής αποτελούν ένα απαραίτητο στοιχείο των κλειστών κυκλωμάτων και συστημάτων ύδρευσης. Και παρόλο που θεωρούνται από τα πιο οικονομικά εξαρτήματα ενός λεβητοστασίου, είναι αυτά που όταν δεν λειτουργούν σωστά, μπορεί να συμβούν εξαιρετικά κοστοβόρες βλάβες.
Και όπως ισχύει για όλα τα εξαρτήματα, η συντήρηση τους μια φορά το χρόνο (με οπτικό έλεγχο για φθορές και έλεγχο πίεσης αέρα) είναι απαραίτητη και δεν πρέπει να αμελείται σε καμία περίπτωση.
-----------------
Συμπεράσματα :
Το δοχείο διαστολής είναι πολύ σημαντικό για μια εγκατάσταση υδροδότησης
Μεγαλώνοντας την χωρητικότητα του δοχείου διαστολής μόνο καλό μπορούμε να κάνουμε στο δυτικό και τα μοτέρ μας.
Αν δουλέψουμε δυο δοχεία διαστολής παράλληλα έχουμε τα εξής πλεονεκτήματα
1) διπλασιάζεται η χωρητικότητα και είναι ίση με το άθροισμα της χωρητικότικας των 2 δοχείων με αποτέλεσμα τα μοτέρ του κυκλώματος να ζορίζονται λιγότερο και να δουλεύουν σε χαμηλότερες θερμοκρασίες
2) Η πίεση Το δοχείο διαστολής πρέπει να ελέγχεται συχνά , αλλά δυστυχώς για να μετρηθεί σωστά η πίεση αυτή πρέπει να είναι ΑΠΟΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΔΥΚΤΙΟ τώρα αν έχουνε 2 δοχεία διαστολής παράλληλα με το καθένα να είχε τη δικιά του βάννα με τρελο ρακορ τα πράγματα είναι ευκολά κατά τον έλεγχο γιατί απλά κλείνουμε τη μια βάννα αφαιρούμε το ένα δοχείο διαστολής από το κρύωμα ΕΝΩ ΤΟ ΚΥΚΛΩΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΕΙ ΜΕ ΤΟ ΔΕΥΤΕΟ ΔΟΧΕΙΟ ΔΙΑΣΤΟΛΗΣ , μετράμε το δοχείο , το φουσκώνουμε και το αφήνομε αποσυνδεδεμένο και μετά από τουλάχιστον 3++ ώρες ξαναπετάμε για να δούμε αν έχασε πίεση , στη συνέχεια αν είχε χάσει πίεση αλλάζουμε μεμβράνη ( η βγάζουμε καινούριο δοχείο ) αν δεν έχει χάσει πίεση το ξανασυνδέουμε στο δίκτυο και επαναλαμβάνουμε τη ιδια διαδικασια στο δευτερο δοχειο ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΔΥΚΤΙΟ ΝΑ ΕΧΕΙ ΣΤΑΜΑΤ¨ΗΣΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ
Δίκτυο
Δίκτυο
Δίκτυο Βλάβη τί κάνω ???
Ξεκίνα απο τον πρεσοστάτη ελεγχος ελάχιστης - μέγιστης πίεσης ( θελει ειδικό όργανο ελέγχου δηλαδή εξειδικευμένο τεχνικό για να το ελέγξει ) και στη συνεχεια παμε στη μεμβράνη του δοχείου διαστολής που ειναι ή ξεφούσκωτη ή τρύπια , ( Αποσυνδεουμε το δοχείο διαστολής απο το δύκτιο και το πρεσάρουμε στα αναγραφόμενα bar λειτουργείας αν την άλλη μερα εχει κρατήσει την πιεση όλα ΟΚ διαφορετικά εχουμε 2 επιλογες η παμε για καινουριο και το παλιό δοχεό διαστολής το κανουμε ψησταριά ή αλλάζουμε την μεμβράνη αν γινεται και υπάρχει ανταλακτική ) Παρατήρηση : ΔΕΝ ξερουν όλοι οι υδραυλικοί να τα επισκευάζουν συνήθως τα αλλάζουν μαζί με τον πρεσσοστάτη που ειναι και η πιό απλή διαδικασία χωρίς κανένα έλεγχο αλλά και πάλι πρεπει να πρεσσαριστεί σωστά (στη σωστή πίεση) και να ελέγχεται πίεσή του τακτικά - Στατιστικές πιθανότητες βλάβης : Τρυπια ή ξεφούσκωτη μεμβράνη 90% - Πρεσσοστάτης 10% - Καλημέρα !!!
Θεοδωράκης Γιάννης http://mixanikos365.blogspot.com/2022/09/blog-post.html
Αναλυτικότερα τα δοχεία διαστολής σε εγκαταστάσεις θέρμανσης
Στις συνήθεις εγκαταστάσεις θέρμανσης, το εργαζόμενο μέσο (το μέσο που μεταφέρει ενέργεια) από την πηγή (λέβητας, τζάκι, αντλία θερμότητας) στους εναλλάκτες (θερμαντικά σώματα, στοιχεία fan coil, δάπεδο ενδοδαπέδιας) είναι το νερό.
Το νερό της εγκατάστασης, υπόκειται σε μεγάλες θερμοκρασιακές διαφορές, όταν τίθεται εντός και εκτός λειτουργίας η εγκατάσταση. Σε κρύα εγκατάσταση, το νερό έχει θερμοκρασία περίπου 20oC ενώ όταν θερμανθεί, αποκτά θερμοκρασίες που φτάνουν και τους 90οC, ανάλογα με το είδος της πηγής. (π.χ ξυλολέβητες).
Οπως γνωρίζουμε από τη φυσική, όλα τα υλικά, όταν θερμαίνονται διαστέλλονται, και όταν ψύχονται συστέλλονται και το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το νερό μιας εγκατάστασης θέρμανσης: Οταν το νερό θερμαίνεται, αυξάνεται ο όγκος του.
Οι συντελεστές διαστολής όγκου του νερού για κάθε θερμοκρασία είναι αυτοί που φαίνονται στον παρακάτω πίνακα
Αναλυτικότερα τα δοχεία διαστολής σε εγκαταστάσεις θέρμανσης
Στις συνήθεις εγκαταστάσεις θέρμανσης, το εργαζόμενο μέσο (το μέσο που μεταφέρει ενέργεια) από την πηγή (λέβητας, τζάκι, αντλία θερμότητας) στους εναλλάκτες (θερμαντικά σώματα, στοιχεία fan coil, δάπεδο ενδοδαπέδιας) είναι το νερό.
Το νερό της εγκατάστασης, υπόκειται σε μεγάλες θερμοκρασιακές διαφορές, όταν τίθεται εντός και εκτός λειτουργίας η εγκατάσταση. Σε κρύα εγκατάσταση, το νερό έχει θερμοκρασία περίπου 20oC ενώ όταν θερμανθεί, αποκτά θερμοκρασίες που φτάνουν και τους 90οC, ανάλογα με το είδος της πηγής. (π.χ ξυλολέβητες).
Οπως γνωρίζουμε από τη φυσική, όλα τα υλικά, όταν θερμαίνονται διαστέλλονται, και όταν ψύχονται συστέλλονται και το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το νερό μιας εγκατάστασης θέρμανσης: Οταν το νερό θερμαίνεται, αυξάνεται ο όγκος του.
Οι συντελεστές διαστολής όγκου του νερού για κάθε θερμοκρασία είναι αυτοί που φαίνονται στον παρακάτω πίνακα
.jpg){kind=small}
και τα ποσοστά αναφέρονται στην ποσοστιαία μεταβολή του όγκου του νερού, σε σχέση με τον όγκο που έχει στους 10oC.
Οταν λοιπόν το νερό θερμαίνεται σε μια εγκατάσταση θέρμανσης, αυξάνεται ο όγκος του σύμφωνα με τα παραπάνω ποσοστά. Αν η εγκατάσταση είναι κλειστή και έχει σταθερό όγκο (όπως γίνεται με τις σωληνώσεις, τον λέβητα και τα σώματα), τότε το νερό δεν μπορεί να διασταλεί διότι δεν έχει χώρο να το κάνει, και αντί να αυξάνεται ο όγκος του, αυξάνεται η πίεση του, ένα φαινόμενο αντίστοιχο με την χύτρα ταχύτητας. Οταν η πίεση ανέβει πέρα από κάποιο όριο, ανοίγει η βαλβίδα ασφαλείας της εγκατάστασης και αφαιρείται από την εγκατάσταση νερό.
Η πιθανότερη αιτία που αυξάνεται η πίεση μιας εγκατάστασης θέρμανσης, είναι η αστοχία του δοχείου διαστολής.
Για να διατηρηθεί η πίεση στο σύστημα σταθερή θα πρέπει να δοθεί στο νερό ο επιπλέον όγκος που απαιτείται, και αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους:
Οταν λοιπόν το νερό θερμαίνεται σε μια εγκατάσταση θέρμανσης, αυξάνεται ο όγκος του σύμφωνα με τα παραπάνω ποσοστά. Αν η εγκατάσταση είναι κλειστή και έχει σταθερό όγκο (όπως γίνεται με τις σωληνώσεις, τον λέβητα και τα σώματα), τότε το νερό δεν μπορεί να διασταλεί διότι δεν έχει χώρο να το κάνει, και αντί να αυξάνεται ο όγκος του, αυξάνεται η πίεση του, ένα φαινόμενο αντίστοιχο με την χύτρα ταχύτητας. Οταν η πίεση ανέβει πέρα από κάποιο όριο, ανοίγει η βαλβίδα ασφαλείας της εγκατάστασης και αφαιρείται από την εγκατάσταση νερό.
Η πιθανότερη αιτία που αυξάνεται η πίεση μιας εγκατάστασης θέρμανσης, είναι η αστοχία του δοχείου διαστολής.
Για να διατηρηθεί η πίεση στο σύστημα σταθερή θα πρέπει να δοθεί στο νερό ο επιπλέον όγκος που απαιτείται, και αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους:
1ον, με ανοικτό δοχείο διαστολής.
Το ανοικτό δοχείο διαστολής είναι μία δεξαμενή από γαλβανισμένη λαμαρίνα που τοποθετείται στο υψηλότερο σημείο της εγκατάστασης συνήθως στο δώμα του κτιρίου. Το δοχείο είναι πάντα γεμάτο με νερό, με χρήση μηχανικού (συνήθως) φλοτεροδιακόπτη συνδεδεμένου με γραμμή ύδρευσης στο δώμα. Στο κάτω μέρος της δεξαμενής καταλήγει η σωλήνα πλήρωσης της εγκατάστασης, που κατεβαίνει κατακόρυφα μέχρι το λεβητοστάσιο και συνδέεται στη σωλήνα της επιστροφής στη χαμηλή πίεση. Η σωστή εγκατάσταση του ανοικτού δοχείου επιβάλλει την κατασκευή και δεύτερης σωλήνας, της σωλήνας εκτόνωσης, που ξεκινά μετά τον λέβητα (ή ξυλολέβητα) και λειτουργεί ως ασφαλιστικό, εκτόνωση πίεσης, και εξαέρωση.
Το κλειστό δοχείο διαστολής παρουσιάζει τα παρακάτω προτερήματα:
- Εύκολη και γρήγορη τοποθέτηση, γιατί τοποθετείται μέσα στο λεβητοστάσιο.
- Δεν απαιτούνται σωλήνας ασφαλείας και πλήρωσης.
- Καμία απώλεια νερού, γιατί το σύστημα είναι κλειστό.
- Δεν υπάρχει κίνδυνος να παγώσει το νερό, όπως συμβαίνει στα ανοιχτά δοχεία, σε περίπτωση μεγάλου ψύχους.
- Αποκλείεται η ανανέωση του νερού που έχει σαν αποτέλεσμα τη σκωρίαση των σωλήνων, του λέβητα και των θερμαντικών σωμάτων.
- Αποφεύγεται η είσοδος αέρα από την ασφάλεια της εγκατάστασης.
- Αποκλείεται να μας βγάλει νερά η εγκατάσταση, αν ο κυκλοφορητής είναι κάπως ισχυρότερος.
- Δεν υπάρχει στη ταράτσα το αντιαισθητικό δοχείο διαστολής και οι σωλήνες που
- προβληματίζουν συχνά τους αρχιτέκτονες.
- Μπορούμε να μειώσουμε την επιφάνεια των θερμαντικών σωμάτων, γιατί με το κλειστό σύστημα η εγκατάσταση είναι δυνατό να λειτουργήσει ως τους 110oC.
Μια δεύτερη διάταξη για την διατήρηση της πίεσης, είναι το κλειστό δοχείο διαστολής. Αποστολή και των κλειστών δοχείων διαστολής είναι να παρέχουν τον απαιτούμενο όγκο στο νερό ώστε να μπορεί αυτό να διασταλεί χωρίς να αυξάνεται η πίεση της εγκατάστασης. Τα δοχεία διαστολής, είναι κλειστά μεταλλικά δοχεία, που διαιρούνται σε δύο όγκους έναν κλειστό γεμάτο με αέρα και έναν ανοικτό που τους διαχωρίζει μια ελαστική μεμβράνη.
Μετά την πλήρωση του δικτύου με νερό (b), η πίεση του νερού πιέζει τη μεμβράνη και γεμίζει μέρος του δοχείου με νερό, μέχρι να εξισορροπηθούν οι πιέσεις νερού και αέρα.
Οταν το νερό της εγκατάστασης θερμανθεί (c), τείνει να διασταλεί, και πιέζει τη μεμβράνη ακόμα περισσότερο προς τη μεριά του αέρα, αυξάνοντας έτσι τον όγκο του νερού στο δοχείο, και κατ΄επέκταση το συνολικό όγκο του νερού στο σύστημα.
Με τον τρόπο αυτόν η πίεση του δικτύου διατηρείται σχεδόν σταθερή, και η συστολοδιατολή του νερού παραλαμβάνεται στο δοχείο διαστολής.
Το δοχείο διαστολής είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της εγκατάστασης, και πιθανή βλάβη του, οδηγεί αμέσως σε αυξημένες πιέσεις στο δίκτυο κατά τη θέρμανση του νερού.
Υπολογισμός όγκου κλειστού δοχείου διαστολής σε εγκαταστάσεις θέρμανσης
Αυτός γίνεται βάσει του προτύπου EN12828, το οποίο ορίζει:
Va (lt) = ο συνολικός όγκος νερού στο σύστημα θέρμανσης σε κρύα κατάσταση
Vn (lt) = ο ονομαστικός όγκος του δοχείου διαστολής
Vv (lt) = ο αρχικός όγκος νερού στο δοχείο διαστολής
Ve (lt) = ο επιπλέον όγκος νερού που θα εισχωρήσει στο δοχείο (ο όγκος διαστολής)
Po (bar) = αρχική πίεση αερίου στο δοχείο (ελάχιστη πίεση)
Pa (bar) = αρχική πίεση του δικτύου θέρμανσης (κρύα εγκατάσταση)
Pe (bar) = τελική επιτρεπόμενη πίεση στην εγκατάσταση (στη μέγιστη θερμοκρασία)
Pst (bar) = πίεση δικτύου στο σημείο εγκατάστασης του δοχείου (στατικό ύψος εγκατάστασης)
Psv (bar) = πίεση ανοίγματος βαλβίδας ασφαλείας
Ο μαθηματικός τύπος για τον υπολογισμό του ονομαστικού όγκου Vn του δοχείου διαστολής ειναι ο:
όπου (Ve+Vv) είναι ο συνολικός όγκος νερού που θα βρεθεί εντός του δοχείου όταν η εγκατάσταση βρεθεί στη μέγιστη θερμοκρασία.
Ο αρχικός ογκος νερού στο δοχείο, υπολογίζεται σαν ποσοστό (0,5%) του συνολικού όγκου νερού στην εγκατάσταση, άρα
Ο όγκος διαστολής (ο επιπλέον όγκος που καταλαμβάνει το νερό όταν ζεσταθεί), ισούται με
δηλαδή με τον αρχικό συνολικό όγκο νερού στο συστημα (Va) επι τον συντελεστή διαστολής.
Ο συντελεστής διαστολής μπορεί να υπολογιστεί είτε από τον πίνακα, είτε από το διάγραμμα:
Η επιτρεπόμενη μέγιστη πίεση στην εγκατάσταση (Pe) ισούται με την πίεση ασφαλείας (πίεση στην οποία ανοίγει η βαλβίδα ασφαλείας) μείον ένα περιθώριο ασφαλείας (Δpsv)
το όριο ασφαλείας Δpsv για πιέσεις μέχρι 5 bar, ισούται με 0,5bar
ενώ για την αρχική πίεση του αέρα στο δοχείο διαστολής (Po), ισχύει
δηλαδή ισούται με το στατικό ύψος εγκατάστασης προσαυξημένο κατά τον συντελεστή PD
ο οποίος είναι
0,0 για εγκαταστάσεις μέγιστης θερμοκρασίας μέχρι 100 βαθμούς Κελσίου,
0,5 για εγκαταστάσεις μέγιστης θερμοκρασίας 100-110 oC,
1,0 για εγκαταστάσεις μέγιστης θερμοκρασίας 110-120 oC,
Παράδειγμα:
Εστω εγκατάσταση θέρμανσης με λέβητα 50kW, περιεχόμενο νερο στο σύστημα 500lt, μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας 90οC, βαλβίδα ασφαλείας 2,5bar (psv) και στατικό ύψος 7m (Pst = 7/10 = 0,7bar)
Σύμφωνα με τα παραπάνω, o συντελεστής Δpsv θα ισούται με 0,5bar (πίεση εγκατάστασης κάτω από 5 bar) . H μέγιστη επιτρεπόμενη πίεση λειτουργίας είναι Pe = Psv - Δpsv = 2,5 - 0,5 = 2bar
pD = 0 (μέγιστη θερμοκρασία εγκατάστασης κάτω από 100οC)
H αρχική πίεση της εγκατάστασης είναι Po = Pst + pD = 0,7 + 0,0 = 0,7bar
n (από τον πινακα ή το διάγραμμα = 3,55)
Ve = Va x n / 100 = 500 x 3,55 / 100 = 17,75 lt
Vv = ( 0,5 / 100 ) x 500 = 2,5lt
και συνεπώς Vn = (17,75 + 2,5) lt x [ ( 2 + 1 )bar / ( 2 - 0,7 ) bar ] = 46,73 lt
και επιλέγουμε το επόμενο τυποποιημένο δοχείο, όγκου 50lt.
Τους παραπάνω υπολογισμούς μπορείτε να εκτελέσετε online, με το προγραμματάκι που θα βρείτε εδώ
το όριο ασφαλείας Δpsv για πιέσεις μέχρι 5 bar, ισούται με 0,5bar
ενώ για την αρχική πίεση του αέρα στο δοχείο διαστολής (Po), ισχύει
δηλαδή ισούται με το στατικό ύψος εγκατάστασης προσαυξημένο κατά τον συντελεστή PD
ο οποίος είναι
0,0 για εγκαταστάσεις μέγιστης θερμοκρασίας μέχρι 100 βαθμούς Κελσίου,
0,5 για εγκαταστάσεις μέγιστης θερμοκρασίας 100-110 oC,
1,0 για εγκαταστάσεις μέγιστης θερμοκρασίας 110-120 oC,
Παράδειγμα:
Εστω εγκατάσταση θέρμανσης με λέβητα 50kW, περιεχόμενο νερο στο σύστημα 500lt, μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας 90οC, βαλβίδα ασφαλείας 2,5bar (psv) και στατικό ύψος 7m (Pst = 7/10 = 0,7bar)
Σύμφωνα με τα παραπάνω, o συντελεστής Δpsv θα ισούται με 0,5bar (πίεση εγκατάστασης κάτω από 5 bar) . H μέγιστη επιτρεπόμενη πίεση λειτουργίας είναι Pe = Psv - Δpsv = 2,5 - 0,5 = 2bar
pD = 0 (μέγιστη θερμοκρασία εγκατάστασης κάτω από 100οC)
H αρχική πίεση της εγκατάστασης είναι Po = Pst + pD = 0,7 + 0,0 = 0,7bar
n (από τον πινακα ή το διάγραμμα = 3,55)
Ve = Va x n / 100 = 500 x 3,55 / 100 = 17,75 lt
Vv = ( 0,5 / 100 ) x 500 = 2,5lt
και συνεπώς Vn = (17,75 + 2,5) lt x [ ( 2 + 1 )bar / ( 2 - 0,7 ) bar ] = 46,73 lt
και επιλέγουμε το επόμενο τυποποιημένο δοχείο, όγκου 50lt.
Τους παραπάνω υπολογισμούς μπορείτε να εκτελέσετε online, με το προγραμματάκι που θα βρείτε εδώ
Αλλες χρήσεις των κλειστών δοχείων διαστολής.
Τα κλειστά δοχεία διαστολής, δεν χρησιμοποιούνται μόνο για την παραλαβή συστολοδιαστολών στη θέρμανση, αλλά και για την παραλαβή αυξομειώσεων πίεσης (υδραυλικό πλήγμα) σε υδραυλικά δίκτυα με αντλίες. (πιεστικά συγκροτήματα, πυροσβεστικά συγκροτήματα, αντλιοστάσια γενικότερα. Οι λόγοι που τοποθετείται δοχείο διαστολής εκεί, είναι εντελώς διαφορετικοί από ότι στη θέρμανση, και ο τρόπος υπολογισμού του όγκου του δοχείου εντελώς διαφορετικός επίσης.