Ο κ. Πέτρος Ζωγράφος, έχει γίνει γνωστός μέσα από τις πολλές εμφανίσεις του στη τηλεόραση, ειδικά σε εκπομπές του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου καθώς και σε άρθρα στο διαδίκτυο, όπου έχει παρουσιάσει μια «εφεύρεση» η ποία σύμφωνα με τον ίδιο είναι σε θέση να παράγει μεγάλες ποσά ενέργειας, με καύσιμο το νερό. Σύμφωνα με τον ισχυρισμό το «μηχάνημα», αυτο-τροφοδοτείται (εφόσον με ένα ποτήρι νερό δουλεύει για ένα ολόκληρο μήνα), με αποτέλεσμα να αποτελεί ένας είδος αεικίνητης γεννήτριας. Οι εν λόγω ισχυρισμοί ωστόσο δεν έχουν καμία επιστημονική βάση.
Ο κ. Πέτρος Ζωγράφος, έχει γίνει γνωστός μέσα από τις πολλές εμφανίσεις του στη τηλεόραση και ειδικά σε εκπομπές του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, αλλά και άρθρα στο διαδίκτυο, όπου έχει παρουσιάσει μια «εφεύρεση» που είναι σε θέση να παράγει μεγάλες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας, με τη χρήση νερού. Το «μηχάνημα», ουσιαστικά αυτοτροφοδοτείται (εφόσον με ένα ποτήρι νερό δουλεύει για ένα ολόκληρο μήνα), με αποτέλεσμα να μοιάζει ένας είδος αεικίνητης γεννήτριας. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Σπιράλ σωληνάκια δεν καταλήγουν πουθενά. Εργοστασιακές πλακέτες εμπορίου που δεν συνδέονται πουθενά παρουσιάζονται σαν ιδιοκατασκευή. Κουτιά αλουμινίου που συγκρατούνται με αλουμινοταινία αντέχουν πίεση 20 bar. Κάποια στιγμή εμφανίζεται και ένας... μονόκερος,
Παραδείγματα: zougla.gr, energynet.blogspot.com, apoixos.com
Στην ιστοσελίδα του κ. Ζωγράφου, διαβάζουμε τα εξής:
ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΑΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΣΗΣ ΥΔΑΤΟΣ ΜΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΥΨΗΛΩΝ ΣΥΧΝΟΤΗΤΩΝ
Με την συγκεκριμένη μέθοδο, προτείνουμε έναν νέο τρόπο παραγωγής υδρογόνου μέσω μιας αντίδρασης αυτοσυντηρούμενης μεταξύ ενός κράματος (υλικών) σε σκόνη και του νερού εντός πεδίου ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβόλησης.
[…]
Η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία διασπά το νερό στην υγρή του φάση, χωρίς ουσιαστικά να το θερμαίνει σε υψηλές θερμοκρασίες, κάτι που σημαίνει μεγάλες θερμικές απώλειες.
Με απλά λόγια, πρόκειται για μια αεικίνητη (αυτοτροφοδοτούμενη) συσκευή «ηλεκτρόλυσης», που παράγει καύσιμο υδρογόνο.
Ηλεκτρόλυση, ονομάζεται η διαδικασία της διάσπασης μιας ουσίας με τη βοήθεια ηλεκτρικού ρεύματος. Κατά την ηλεκτρόλυση του νερού, το μόριο διασπάται στα βασικά στοιχεία όπου το αποτελούν, το υδρογόνο και το οξυγόνο με την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος. Τα πλεονεκτήματα αυτής της διεργασίας είναι η υψηλής καθαρότητας υδρογόνο που παράγεται. Ωστόσο, προς το παρόν δεν είναι ιδιαίτερα αποδοτική μέθοδος παραγωγής λόγω του κόστους του ηλεκτρικού ρεύματος το οποίο απαιτείται. Στη περίπτωση της συσκευής του κ. Ζωγράφου, χρησιμοποιούνται «συχνότητες», με αποτέλεσμα να μην απαιτείται υψηλή δαπάνη ενέργειας για να δουλέψει η γεννήτρια.
Με απλά λόγια, ο κ. Ζωγράφος διαχωρίζει το νερό σε υδρογόνο και οξυγόνο, όχι χρησιμοποιώντας τη κλασική μέθοδο της ηλεκτρόλυσης, δηλαδή με τη χρήση ρεύματος, αλλά με τη χρήση συχνοτήτων, για να διασπάσει το μόριο του νερού σε οξυγόνο και υδρογόνο το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο.
Τα επιστημονικά προβλήματα
Ο κ. Ζωγράφος φαίνεται να έχει λύσει το πρόβλημα της υψηλής κατανάλωσης ρεύματος που αντιμετωπίζουμε στην ηλεκτρόλυση, δημιουργώντας ουσιαστικά μια αεικίνητη γεννήτρια (perpetual motion machine). Τέτοιου είδους συσκευές, υποτίθεται πως δεν απαιτούν κατανάλωση ενέργειας για να λειτουργήσουν, ή δαπανούν λιγότερη από αυτή που παράγουν ή είναι αυτο-τροφοδοτούμενες.
Η ύπαρξη όμως μιας τέτοιας γεννήτριας, θα παραβίαζε το πρώτο (αρχή διατήρησης ενέργειας, δηλαδή η ενέργεια μεταβιβάζεται και μετασχηματίζεται, αλλά δε δημιουργείται ούτε καταστρέφεται) και δεύτερο θερμοδυναμικό νόμο (κάθε θερμική μηχανή έχει απώλειες ενέργειας και για τη λειτουργία μιας ψυκτικής μηχανής απαιτείται καταβολή ενέργειας).
Όλα τα ανωτέρω, εντάσσονται στη ψευδοεπιστήμη της «δωρεάν ενέργειας» και αφορά συσκευές που μπορούν να παράγουν μεγάλες ποσότητες ηλεκτρισμού, με λίγη ή καθόλου αρχική ενέργεια. Ουδείς έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να παράγει μια τέτοια γεννήτρια. Αν και πολλοί έχουν ισχυριστεί ότι το έχουν καταφέρει, κανένας μέχρι σήμερα δεν το έχει αποδείξει.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να επισημάνουμε πως υπάρχουν διαθέσιμες εδώ και δεκαετίες, μπαταρίες μαγνησίου που χρησιμοποιούν θαλασσινό νερό ως ηλεκτρολύτη για να παράγουν ενέργεια. Το νάτριο στο αλάτι του νερού αντιδρά με το μαγνήσιο για να δημιουργήσει μια χαμηλή τάση που μπορεί να τροφοδοτήσει συσκευές όπως φορητό υπολογιστή, φακό, διόπτρες νυχτερινής όρασης κλπ, όταν δεν υπάρχει άλλη πηγή ενέργειας. Η μπαταρία «επαναφορτίζεται» με φρέσκο θαλασσινό νερό, μέχρι οι ράβδοι μαγνησίου να αποσυντεθούν.
Περίπου με τον ίδιο τρόπο δουλεύουν και μπαταρίες που χρησιμοποιούν κράματα αλουμινίου και νερό.
Τι ισχύει για τις αεικίνητες μηχανές
Στο physics4u.gr, διαβάζουμε πως γενικά, η αέναη κίνηση αναφέρεται συχνά σε κάθε συσκευή ή σύστημα που είτε:
- παράγει αενάως περισσότερη ενέργεια από αυτήν που καταναλώνει (μια παραβίαση του Νόμου της διατήρησης της ενέργειας) ή
- απορροφά αυτομάτως θερμότητα από τον περιβάλλοντα χώρο για να παραγάγει μηχανικό έργο (μια παραβίαση του Δεύτερου Νόμου της Θερμοδυναμικής).
Η Φυσική χαρακτηρίζει την υπόθεση του «αεικίνητου» ως καθαρή ουτοπία γιατί καμιά μηχανή δεν μπορεί να αποδώσει έργο μεγαλύτερο από αυτό που παίρνει. Οι μηχανές που μετατρέπουν έργο από μια μορφή σε άλλη, ως γνωστόν έχουν απώλειες, που όσο και αν περιοριστούν δεν μπορούν να μηδενιστούν.
Μερικές φορές χρησιμοποιείται ο όρος αεικίνητο τρίτου είδους. Αυτό αναφέρεται σε υποθετικούς μηχανισμούς, που, αφού δεχθούν μια αρχική ώθηση, θα πρέπει κατόπιν να κινούνται συνέχεια, εφόσον δεχόμαστε ότι δεν υπάρχουν τριβές.
Το αεικίνητο τρίτου είδους αναφέρεται επίσης σε συσκευές που ψύχουν τα σώματα μέχρι το απόλυτο μηδέν (- 273° C), ενώ στην πραγματικότητα, για να γίνει αυτό, θα χρειαζόταν, σύμφωνα με το τρίτο θερμοδυναμικό αξίωμα, άπειρο έργο.
Η γεννήτρια του κ. Ζωγράφου, υποτίθεται πως μπορεί να παράγει απεριόριστα μεγαλύτερα ποσά ενέργειας από αυτά που καταναλώνει, αν και πρακτικά δε καταναλώνει τίποτα, διότι τίθεται σε κίνηση με τη ροή του νερού μέσα σε αυτή. Μια τέτοια ανακάλυψη, αν ήταν αληθινή, θα συντάρασσε τα θεμέλια της επιστήμης, αλλά όπως και πολλοί άλλοι πριν από αυτόν, ουδείς κατάφερε να αποδείξει επιστημονικά ότι κάνουν αυτό που υπόσχονται.
Απάτη ? Η αλήθεια ?
1. Συσκευή «υπό πίεση»
Όταν ο κ. Ζωγράφος παρουσίασε με μεγαλύτερη «λεπτομέρεια» τη γεννήτρια του (πάντα στην εκπομπή του Τριανταφυλλόπουλου), αποφάσισε να την αποσυναρμολογήσει. Σε ένα σημείο του βίντεο, επισημαίνει πως η συσκευή είναι υπό πίεση 20 bar, το οποίο μεταφράζεται σε περίπου 290 psi. Ενδεικτικά, η πίεση ενός ελαστικού αυτοκινήτου, δε ξεπερνά συνήθως τα 30-35 psi. Επομένως η πίεση εντός της συσκευής του κ. Ζωγράφου, θα πρέπει να είναι τρομακτικά υψηλή.
Το πρώτο βήμα σε περίπτωση ανοίγματος ενός πεπιεσμένου κουτιού, είναι η διαδικασία αποσυμπίεσης, που επιτυγχάνεται συνήθως με τη χρήση ειδικής βαλβίδας που εξισορροπεί την εσωτερική με την εξωτερική πίεση. Όταν δούμε πιο προσεκτικά τη «γεννήτρια» προσέχουμε τόσο το κενό (σχισμή) μεταξύ του δοχείου νερού και της υπόλοιπης συσκευής, όσο και το «περιτύλιγμα» με αλουμινοταινία, που σε καμία περίπτωση δε μπορεί να συγκρατήσει τέτοιες μεγάλες εσωτερικές πιέσεις.
Ακόμη και αν η «γεννήτρια» ήταν εξ ολοκλήρου κατασκευασμένη από απλό μέταλλο με τόσο λεπτά τοιχώματα, χωρίς κενά, ενώσεις με ταινίες και γενικότερα οδούς διαφυγής, δεν θα ήταν σε θέση να συγκρατήσει αυτή τη πίεση.
Επομένως είναι απολύτως αδύνατο η συγκεκριμένη κατασκευσή να είναι σε θέση να συγκρατήσει πίεση 20 bar.
2. Τι κρύβει Ο κρυφός πάτος ?
Όταν η συσκευή αποσυναρμολογηθεί πλήρως, ο κ. Ζωγράφος και ο κ. Τριανταφυλλόπουλος, μας δείχνουν το πάτο της για να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο μέσα, πλην μιας ηλεκτρονικής πλακέτας.
Παρά το γεγονός πως τοποθετούν μπροστά τα χέρια τους, δήθεν για να κρύψουν κάποιο μυστικό, αν δούμε το βίντεο καρέ καρέ, θα διαπιστώσουμε πως η πλακέτα δεν βρίσκεται στο πάτο του κουτιού, αλλά περίπου στο 1/2 από το χείλος του γεγονός που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρχει κάποια μπαταρία στο διάκενο.
Δείτε περισσότερα στο βίντεο του «Πρωινού Χαφιέ«, όπου επισημάνθηκαν αρχικά οι κατασκευαστικές ανακολουθίες της συσκευής του κ. Ζωγράφου.
Αφού παρακολουθήσαμε ξανά το βίντεο προσέξαμε πως το ύψος των εσωτερικών εξαρτημάτων της «γεννήτριας», φτάνουν περίπου στη μέση της συσκευής (θυμίζουμε ότι στον πάτο υποτίθεται πως υπάρχει πλακέτα). Άρα έχουμε μισό μεταλλικό κουτί το οποίο δε γνωρίζουμε τι περιέχει.
Επιπλέον, η πλακέτα δεν φαίνεται να συνδέεται με κανένα εξάρτημα από όσα έχουν ήδη αφαιρέσει.
Άλλες προσπάθειες
Σε κάθε περίπτωση, η χρήση νερού ως καυσίμου μέσω «ηλεκτρόλυσης» με συχνότητες, δεν αποτελεί έμπνευση μόνο του κ. Ζωγράφου όπως βλέπουμε στο παρακάτω βίντεο από το 2010. Φαίνεται πως κάποιος άλλος είχε πρώτος την ιδέα, εκτός αν ο κ. Ζωγράφος έχει δημοσιεύσει για τη γεννήτρια του πριν το 2010.
Το 2008, μια ιαπωνική εταιρία ισχυρίστηκε πως κατασκεύασε αυτοκίνητο που κινείται μόνο με νερό. Το 2009, έκλεισαν την ιστοσελίδα τους, αφού αποκαλύφθηκε η απάτη. [πηγή]
O Stan Meyer επίσης ισχυριζόταν ότι έχει εφεύρει μια συσκευή ικανή να κινήσει ένα αυτοκίνητο χρησιμοποιώντας νερό αντί για βενζίνη. Η συσκευή θα παρήγαγε υδρογόνο και οξυγόνο χρησιμοποιώντας ηλεκτρική ενέργεια με τρόπο διαφορετικό από αυτόν της συμβατικής ηλεκτρόλυσης κάτι που είναι αντίθετο των νόμων της θερμοδυναμικής. Καταδικάστηκε για απάτη από δικαστήριο του Οχάιο το 1996. [πηγή]
Aνάλογη πατέντα είχε κατοχυρώσει και ο John Kanzius το 2007, υποστηρίζοντας πως μπορεί να διασπάσει το μόριο του νερού και να παράγει καύσιμο υδρογόνο με τη χρήση συχνοτήτων. Όπως επισημαίνει το hoax-slayer.net όμως, η γεννήτρια του Kanzius κατανάλωνε περισσότερη ενέργεια από αυτή που παρήγαγε. Ο Walter Wyles είναι ακόμη ένας εφευρέτης που το 2004, κατέθεσε πατέντα «ηλεκτρόλυσης» με τη χρήση ραδιοσυχνοτήτων.
Διάσπαση νερού
Το νερό μπορεί να διασπαστεί σε υδρογόνο και οξυγόνο με τη χρήση των παρακάτω τεχνητών ή φυσικών μεθόδων:
- Ηλεκτρόλυση
- Ηλεκτρόλυση υψηλής πίεσης
- Ηλεκτρόλυση υψηλής θερμοκρασίας
- Φωτοηλεκτρομηχανικός διαχωρισμός
- Φωτοκαταλυτικός διαχωρισμός
- Ραδιόλυση
- Φωτοβιολογικός διαχωρισμός
- Θερμική αποσύνθεση νερού (θερμόλυση)
- Πυρηνικός-θερμικός διαχωρισμός
- Ηλιακός-θερμικός διαχωρισμός
- Φωτοσύνθεση
- Χρήση μεταλλικών στοιχείων (ρουθήνιο, νικέλιο κτλ)
- Χρήση χημικών (πχ υδροξείδιο του νατρίου)
- Μοριακή δόνηση με τη χρήση λέιζερ (καμία σχέση με την μέθοδο του κ. Ζωγράφου που χρησιμοποιεί «ημιτονικούς ταλαντωτές»)
Όπως βλέπουμε, πουθενά δεν χρησιμοποιούνται μέθοδοι που να πλησιάζουν τον υποτιθέμενο μηχανισμό λειτουργία της γεννήτριας του κ. Ζωγράφου.
Το λάθος με το ρεπορτάζ του PBS σχετικά με την εφεύρεση του κ. Ζωγράφου
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του PBS πάνω στη γεννήτρια του κ. Ζωγράφου, αυτή λειτουργεί ως εξής: Το νερό που πέφτει μέσα σε αυτή, θέτει σε μηχανική κίνηση τη διαδικασία παραγωγής συχνοτήτων. Κατόπιν, παράγεται ταλάντωση με τη βοήθεια ενός (μη κατονομαζόμενου) υλικού και βοηθά στη παραγωγή του υδρογόνου. Τέλος, το υποπροϊόν της διαδικασίας, δηλαδή νερό σε μορφή ατμού, εξάγεται από την «εξάτμιση».
To PBS, ζήτησε τη γνώμη του πασίγνωστου Niels Bohr Institute, πάνω στη γεννήτρια του κ. Ζωγράφου. Ένας από τους επιστήμονες του Ινστιτούτου, ο Jacob Fredricksen, δήλωσε πως είναι πολύ επιφυλακτικός για το τρόπο με τον οποίο η γεννήτρια δουλεύει. Συγκεκριμένα ανέφερε:
Αμφιβάλω πως υπάρχει παραγωγή πλεονασματικής ενέργειας από αυτή τη συσκευή.
Συμπλήρωσε επίσης πως η εφεύρεση θα πρέπει να περάσει από peer review, δηλαδή έλεγχο από άλλους ειδικούς για να επιβεβαιωθούν τα αποτελέσματά της.
Ας υποθέσουμε πως έχουμε ένα τεράστιο μόριο νερού, υδρογόνο και οξυγόνο ενωμένα στο μόριο του νερού. Για να τα διαχωρίσεις, θα πρέπει στη κυριολεξία να τα ξεκολλήσεις. Έχεις δαπανήσει αρκετή ενέργεια για να τα χωρίσεις και μπορεί να κερδίσεις μέρος αυτής της ενέργειας συνδυάζοντάς τα με διαδικασίες καύσης. Ήδη έχεις καταναλώσει αρκετή ενέργεια και παίρνεις πίσω ένα μικρό μέρος αυτής. Αυτή η διαφορά, δεν θα έχει θετικό πρόσημο.
Όταν το PBS αναγκάστηκε να κατεβάσει το ρεπορτάζ λόγω αντιδράσεων
Το ρεπορτάζ του PBS που προβλήθηκε στην Αμερική στις 27 Δεκεμβρίου 2016, προκάλεσε κύμα αντιδράσεων από τηλεθεατές για τη προφανή έλλειψη επιστημονικής ακρίβειας των ισχυρισμών του κ. Ζωγράφου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το σχετικό αφιέρωμα να κατέβει με συνοπτικές διαδικασίες και το κανάλι να ζητά δημόσια συγγνώμη. [πηγή]
Στην ανακοίνωση του PBS αναφέρονται τα εξής:
Εγέρθηκαν ερωτήματα σχετικά με το ρεπορτάζ που προβλήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2016, σχετικά με ένα Έλληνα εφευρέτη που αναπτύσσει μια συσκευή που ισχυρίζεται πως μπορεί να μετατρέψει το νερό σε ηλεκτρισμό, χωρίς χρήση περαιτέρω ενέργειας. Παρότι μια ομάδα Ελλήνων επιστημόνων επαίνεσε την έρευνα και την αναφορά σε έναν ανεξάρτητο επιστήμονα με αμφίβολο έργο, το ρεπορτάζ μας πάνω στο θέμα θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικό. Εξετάζουμε κάθε βήμα της διαδικασίας μας και ζητάμε συγγνώμη στο κοινό μας για τα ατοπήματα στο συγκεκριμένο ρεπορτάζ.
Άξια αναφοράς (ως προς την ανύπαρκτη τεκμηρίωση) είναι και η τοποθέτηση του κ. Παντελή Κοτσιάνη, ο οποίος μίλησε στο PBS για «ολοκαίνουργια τεχνολογία που χρησιμοποιεί συχνότητες», αλλά και του κ. Λάμπη Τομάση, που ισχυρίστηκε πως χρησιμοποίησε επιστημονικά όργανα για να βεβαιώσει πως η γεννήτρια δουλεύει άψογα. Και οι δύο, μίλησαν με τα καλύτερα λόγια στο PBS για την εφεύρεση του κ. Ζωγράφου, χωρίς όμως να κάνουν το κόπο να παραθέσουν λεπτομέρειες για το πως αυτή λειτουργεί.
Ο κ. Ζωγράφος πάντως, παρουσίασε το συγκεκριμένο ρεπορτάζ του PBS σαν ένα είδος διεθνούς αναγνώρισης, παραλείποντας όμως τις λεπτομέρειες που σας παρουσιάσαμε πιο πάνω. [πηγή]
Μια ανάλογη, αν και όχι τόσο λεπτομερή, δημοσίευση, ανέβηκε στην ιστοσελίδα thecivilengineer.org, όπου διαβάζουμε πως η Ένωση Ελλήνων Φυσικών, θεωρεί την εφεύρεση του κ. Ζωγράφου καινοτόμα και θα συστήσει τις προσεχείς ημέρες (2016) πενταμελή επιστημονική επιτροπή που θα εξετάσει τη συσκευή και θα ελέγξει τα αποτελέσματά της. Κατόπιν, θα δημοσιεύσει τα ευρήματα σε επιστημονικό περιοδικό. Όπως θα δείτε παρακάτω, κάτι τέτοιο δε συνέβη ποτέ. [πηγή]
Το σχετικό άρθρο έχει πλέον κατέβει από τη σελίδα. [πηγή]
Η θέση της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών
Μέχρι στιγμής έχουμε τα εξής δεδομένα. Από τη μια πλευρά, έναν εφευρέτη που ισχυρίζεται ότι δημιούργησε μια γεννήτρια (σχεδόν) απεριόριστης ενέργειας, διαχωρίζοντας το νερό σε οξυγόνο και υδρογόνο (καύσιμο), με τη χρήση συχνοτήτων και «ειδικών υλικών» και από την άλλη, την έλλειψη επιστημονικής επιβεβαίωσης.
Η Ένωση Ελλήνων Φυσικών, παραδόξως, στήριξε την εφεύρεση του κ. Ζωγράφου, αφού «εξέτασε» τη συσκευή και αποφάνθηκε πως αυτή δουλεύει, αν και δεν εξέτασαν τις συχνότητες και τα υλικά που χρησιμοποιεί.
Επομένως τίθεται το ερώτημα με ποιο τρόπο έφτασαν στο συμπέρασμα ότι η συσκευή λειτουργεί. Μέχρι στιγμής τα αποτελέσματα των εν λόγω ελέγχων δεν έχουν δημοσιευτεί σε κάποιο έγκριτο peer-review επιστημονικό περιοδικό.
Τι είπε η ΕΕΦ
Στείλαμε email στην Ένωση Ελλήνων Φυσικών, διατυπώνοντας κάποια εύλογα ερωτήματα, όπως με ποια μεθοδολογία εξέτασαν τη γεννήτρια του κ. Ζωγράφου και αν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στα ευρήματα, εάν γνωρίζουν τον ακριβή τρόπο λειτουργίας της (συχνότητα και υλικό) και τέλος, ποια είναι η επίσημη θέση της ΕΕΦ πάνω στο ζήτημα.
Ο κ. Φιλντίσης, Α’ αντιπρόεδρος της ΕΕΦ, μας κάλεσε στο τηλέφωνο και μας είπε ότι στις εκπομπές του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου που είχε παρευρεθεί ο ίδιος και άλλοι επιστήμονες, η γεννήτρια φαινόταν να δουλεύει όπως ισχυριζόταν ο κ. Ζωγράφος.
Ο τελευταίος όμως, ουδέποτε αποκάλυψε τη συχνότητα και τα υλικά που χρησιμοποιούσε για να διασπάσει το νερό σε υδρογόνο και οξυγόνο. Μας τόνισε επίσης πως εκείνη τη εποχή, είχαν καλέσει το κ. Ζωγράφο να παρουσιάσει τα ευρήματά του σε επιστημονικά συνέδρια και περιοδικά, προκειμένου να πιστοποιηθεί η αξία τους, κάτι που μέχρι σήμερα δεν το έχει κάνει. Για αυτό το λόγο, αποφάσισε να αποστασιοποιηθεί από το κ. Ζωγράφο.
Όσον αφορά τη παραπάνω επιστολή με θέμα «Αξιολόγηση της εφεύρεσης της ομάδας του Πέτρου Ζωγράφου», παραδέχτηκε ότι συντάχτηκε επηρεασμένη από το «κλίμα ευφορίας» που επικρατούσε εκείνη τη περίοδο. Το παράδοξο όμως είναι πως όταν ο κ. Ζωγράφος εμφανίζονταν στις εκπομπές του κ. Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, ο κ. Φιλντίσης της ΕΕΦ δήλωνε ξεκάθαρα πως:
[…]έχουμε αποδεχτεί όλη αυτή τη διαδικασία, την έχουμε κατοχυρώσει επιστημονικά[…]
Οι εν λόγω δηλώσεις δείχνουν σαφή υποστήριξη για την εφεύρεση του κύριου Ζωγράφου και όταν εκφέρονται από ηγετικό στέλεχος ενός επίσημου επιστημονικού φορέα της χώρας αυτή η επιδοκιμασία φέρει βάρος στα μάτια του μέσου τηλεθεατή.
Έγγραφα «επιστημονικές δημοσιεύσεις» και «αποδείξεις»
H υποτιθέμενη έρευνα του κ. Ζωγράφου για τη λειτουργία της γεννήτριάς του, δεν είναι δημοσιευμένη στο Science Direct, ή οποιαδήποτε άλλη βάση δεδομένων επιστημονικών ερευνών όπως θα περίμενε κάποιος. [πηγή]
Η παρουσία του στο διαδίκτυο περιορίζεται σε πάρα πολλές αμφιβόλου ποιότητας ιστοσελίδες της χώρας μας και είναι πρακτικά ανύπαρκτη στο εξωτερικό. Δεδομένου του ότι οι ισχυρισμοί κάνουν λόγο για έναν ιδιαίτερα χαρισματικό εφευρέτη και μια επαναστατική συσκευή η απουσία αποτελεσμάτων για το όνομα του κ. Ζωγράφου δεν είναι ιδιαίτερα πιθανή στη περίπτωση που οι ισχυρισμοί για την αποτελεσματικότητα της συσκευής του ευσταθούν.
Ο κ. Ζωγράφος υποστηρίζει πως έχει μια επιστημονική δημοσίευση στο περιοδικό Physics News. Δεν πρόκειται για κανονικό peer-review επιστημονικό περιοδικό, αλλά για ένα έντυπο που εκδίδει η Ένωση Ελλήνων Φυσικών. [πηγή]
Βλέπουμε στην αρχή του άρθρου, μια υποσημείωση που αναφέρει «Ξένη δημοσίευση», γεγονός που μπορεί να παραπέμψει τον αναγνώστη στο εσφαλμένο συμπέρασμα πως η συγκεκριμένη «έρευνα», έχει δημοσιευτεί και σε αξιόπιστη πηγή στο εξωτερικό. Κάτι τέτοιο φυσικά δεν ισχύει. [πηγή]
Το Μάρτιο του 2016 μάλιστα ο κ. Ζωγράφος παρουσίασε την εφεύρεσή του στο Διεθνές Συνέδριο της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών. [πηγή]
Τα μόνα επίσημα ελληνικά έγγραφα αναφορικά με τον κ. Ζωγράφο, αφορούν κατοχυρώσεις ευρεσιτεχνιών για μετασχηματιστές.
Ένα από αυτά χρονολογείται από το 1983, το οποίο φυσικά δεν αποτελεί επιστημονική επιβεβαίωση, διότι κατοχύρωση πατέντας δεν σημαίνει επιστημονική αναγνώριση.
Το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα έγγραφα που παρουσίασε το zougla.gr και χρονολογούνται από 30ετίας, συμπεριλαμβανομένων αυτών του στρατού που μιλάνε για «φωτιστικά σώματα ασφαλείας». [πηγή]
Σε άλλο άρθρο του zougla.gr, είδαμε τη παρακάτω βεβαίωση από τον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας (ΟΒΙ), καθώς και την έκθεση του ΟΒΙ. [πηγή]
Ο Οργανισμός Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας (ΟΒΙ) είναι ο αρμόδιος ελληνικός φορέας για τη κατάθεση αίτησης διπλώματος ευρεσιτεχνίας και τον έλεγχο της αίτησης για το εάν αυτή όντως περιγράφει μία εφεύρεση ή όχι.
Πρακτικά, οποιοσδήποτε μπορεί να υποβάλει αίτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας και να λάβει σχετικό δίπλωμα από τον ΟΒΙ. Σε κάθε περίπτωση, δεν πιστοποιεί «εφεύρεση» αλλά κατοχυρώνει τα «πνευματικά δικαιώματα» στον αιτούντα.
Όσον αφορά τα αποσπάσματα έγγραφων από το εξωτερικό, η ακριβής προέλευσή τους δεν παρατίθεται, επομένως δεν μπορούν να αξιολογηθούν.
Τα «προβλήματα» με τη παραγωγή υδρογόνου από νερό
Το μοριακό υδρογόνο από μόνο του, είναι εύφλεκτο και η καύση του μπορεί να αποδώσει υψηλά ποσά ενέργειας. Το νερό από μόνο του δεν είναι εύφλεκτο, αλλά με τη διαδικασία της ηλεκτρόλυσης, μπορεί να διαχωριστεί σε υδρογόνο και οξυγόνο. Χρειάζεται ίση ενέργεια για να διαχωριστεί ένα μόριο νερού (286 kJ/μόριο), με όση χρειάστηκε για να σχηματιστεί.
Μέρος της ενέργειας για τη παραγωγή και καύση του υδρογόνου από το νερό θα χαθεί, διότι κάποιο ποσό θερμότητας θα παραχθεί και θα χαθεί κατά τη διαδικασία. Η ενέργεια που θα πάρουμε από το διαχωρισμό του νερού και τη χρήση του υδρογόνου ως καύσιμο, είναι πάντα ίση ή μικρότερη από αυτή που θα δαπανήσουμε για να το διασπάσουμε, όπως προβλέπουν ο 1ος και 2ος θερμοδυναμικός νόμος.
Σύμφωνα με τους νόμους της Επιστήμης, δεν υπάρχει διαδικασία εξαγωγής χημικής ενέργειας μόνο από το νερό. Το νερό είναι ιδιαίτερα σταθερό μόριο με πολύ ισχυρούς χημικούς δεσμούς και απαιτείται υψηλή δαπάνη ενέργειας για τη διάσπασή τους. Μπορεί το υδρογόνο να αποτελεί μια καθαρή εναλλακτική στο κόσμο της καύσης ορυκτών καυσίμων, αλλά σε όλες τις περιπτώσεις, η ενέργεια που δαπανάται για την εξαγωγή του από το νερό, είναι υψηλότερη της αποδιδόμενης.
H συσκευή του Πέτρου Ζωγράφου που παράγει ενέργεια από τη βαρύτητα
Μια άλλη «εφεύρεση» του κ. Ζωγράφου, είναι μια συσκευή που παράγει ενέργεια με τη δύναμη της βαρύτητας. Στο σχετικό δημοσίευμα του zougla.gr, πληροφορούμαστε πως παρουσίασε την «ευρεσιτεχνία» του στην εκπομπή του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου.
Σύμφωνα με τον «εφευρέτη», πρόκειται για μια μηχανή παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ισχύος 120 Watt που αξιοποιεί τη δυναμική βαρυτική ενέργεια, μετατρέποντας τη σε κινητική και εν συνεχεία σε ηλεκτρική. Το πρόβλημα ωστόσο είναι πως η συγκεκριμένη συσκευή (είναι γνωστή και ως GravityLight και υπάρχουν αναφορές σχετικά με αυτή τουλάχιστον από το 2012), δεν έχει ανακαλυφθεί από το κ. Ζωγράφο και επομένως δε μπορεί να μιλάει για ευρεσιτεχνία. [πηγή]
Τι λέει ο Καλογεράκης για αυτό ???
Ο γνωστός επιστήμονας για τις ανοιχτές τεκμηριομένες πατέντες του πάνω στην ενέργεια Καλογεράκης λέει
Άξια αναφοράς επίσης είναι η έρευνα του δημοσιογράφου Ιωσήφ Παπαδόπουλου σχετικά με το κ. Ζωγραφό. [πηγή 1][πηγή 2] που μπορείτε να βρείτε εδώ και εδώ.
Υπόθεση : Αυτό που κάνει λοιπόν ο Π. Ζωγράφος είναι να βάζει ένα μετάλλο, π.χ αλουμίνιο, σε πυκνό διάλυμα καυστικού νατρίου. Η αντίδραση βγάζει υδρογόνο. Τα σωληνάκι και τα άλλα χαζά που έχει δεν κάνουν τίποτα. Τα βάζει για να κοροϊδεύει τον κόσμο. Το πρόβλημα είναι ότι έτσι κοστίζει πολύ. 1 κιλό καυστικού νατρίου (σαν αλάτι είναι) κάνει 30 ευρώ κι ένα κιλό αλουμινίου κάνει περίπου 2 ευρώ. Αυτά θα σου δώσουν περίπου 60 γραμμάρια υδρογόνου. Δηλαδή πάνω από 500 ευρώ περίπου το κιλό. Πανάκριβο παιδιά. Με ηλεκτρόλυση είναι πολύ πιο φτηνό. Θες περίπου 60KWh για κάθε κιλό υδρογόνου, σου βάζω και ακριβή κιλοβατώρα στα 0.13 ευρώ, άρα 7.8 ευρώ το κιλό. Σε βιομηχανικά τιμολόγια πέφτει κάτω από 5 ευρώ το κιλό.
Υπόθεση : Καταλυτική αντιδράση που δρα με χαμηλής εκπόμπης σήμα, και φορτίζει μπαταρία από το χαμήλης ισχύος fuel cell του για βγάζει τα μεγάλα ρεύματα όπου απαιτείται. Δες τρόπο λειτουργίας υδρογονοκίνητων οχημάτων. Δεν είναι και τόσο καινοτόμο, αλλά επουδενί fake.
Υπόθεση : δεν με πειράζει που παραβιάζει τους 2 πρώτους νόμους της θερμοδυναμικής, γιατί αυτοί είναι νόμοι της φυσικής που σήμερα γνωρίζουμε. Μια νέα πιθανή ανακάλυψη (βλέπε CERN), μπορεί να αλλάξει εκ βάρθρων την σημερινή φυσική, άρα και τους νόμους της. Αυτό που με πειράζει είναι πως ο Ζωγράφος, δεν τηρεί το λεπτομερές της παρουσίασης, που οφείλει ως genuine επιστήμονας. Δηλ, όταν πρόκειται για παρουσίαση μιας νέας πατέντας που πρόκειται, οχι απλά να βελτιώσει κάτι υπάρχων, αλλά να συνταράξει τα θεμέλια της επιστήμης, εκ των προτέρων πρέπει να γνωρίζει οτι θα υπάρξουν αντιδράσεις. Έτσι, πρέπει να είναι εξαιρετικά αναλυτικός με τη δομή της πατέντας, ώστε να μην αφήνει "λαβή" που θα πιαστεί ο κάθε τυχάρπαστος (ή μη) κριτής, (ειδικά όταν πρόκειται για δημοσιογράφους). Το χείριστο δε είναι η αποδοχή της ΕΕΦ! Πόσο επιπόλαιοι δείξανε? Μακάρι να δούλευε, να ίσχυε όντως η πατέντα.
Υπόθεση :